Zagadnienia : Niejasne widełki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 155
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zdaniem redakcji, rozpoczęcie znaku wyraźnie przed półnutą i umieszczenie go na jej laseczce oznacza, że jest to akcent długi, zapisany w proporcji do niespodziewanej długości tej nuty. Interpretację tę podajemy w tekście głównym. Wersje pozostałych źródeł to próby czytelnego oddania formy i znaczenia tego znaku przez kopistę i sztycharzy. W żadnej z nich nie uwzględniono jednak obu wskazanych wyżej elementów notacji, a rozmiar znaku narzucił odczytanie go jako widełek . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niejasne widełki A |
||||||||||||
t. 241
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widełki mają w A ramiona różnej długości, można jednak bezpiecznie przyjąć, że dochodzą one do 4. ósemki taktu. Wyraźnie krótszy znak w Wn (→Wf→Wa) jest więc z pewnością niedokładny. Co więcej, akcent, przypadający w A na 5. ósemkę l.r. został przypisany do pr.r., wydłużony i przesunięty na koniec 1. połowy taktu (por. t. 243). W wersji Wf znak wygląda już jak drugi akcent (pod nutą) na 7. szesnastce pr.r., co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa do pominięcia go. W tekście głównym odtwarzamy znaki A, z tym że doprowadzamy do końca 1. połowy taktu, zgodnie z sensem muzycznym i notacją analogicznych t. 243 i 245. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niejasne widełki A , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »