Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 302

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis3 w akordzie w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.                      TGTU

dis3 w akordzie w Wn1 (→Wn2)

dis3 zamiast fis3 na szczycie akordu 

..

Porównanie z występującymi wcześniej pięcioma taktami, zawierającymi podobny chwyt, dowodzi błędu Wn1 (→Wn2), poprawionego w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 308

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Jako 6. szesnastkę Wf ma błędnie e – por. t. 292. Błąd poprawiono w pozostałych wydaniach oraz WfH.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 317

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

dis4 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3 ostatnie szesnastki –, tylko górna 5-linia, bez napisu pod.                       TGTU

h3 w Wn

ostatnia szesnastka

..

Wersja Wn to najprawdopodobniej błąd, choć tak jak w przypadku większości błędów tercjowych, rezultat brzmieniowy jest możliwy do zaakceptowania. Wprawdzie takt ten nie powtarza poprzedniego schematu harmonicznego, ale analogia melodyczna pozostaje wyraźna i zmiana końcowego interwału zaburzyłaby – bez widocznego powodu – realizowaną od t. 315 oktawową linię: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy

t. 327

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Przednutka c2 w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.                  TGTU

Przednutka as1 w Wf

..

Wersja Wf, choć zasadniczo możliwa, jest najprawdopodobniej pomyłką – por. t. 3. Jako błąd tercjowy potraktowano to już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy

t. 329

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

e1 w ApI

! miniat: wycinek, ostatnia triola, tylko górna 5-linia.            EZTU = nuta z kaso, wiązanie i laski

gis1 w A (→WnWf,Wa)

EZnieU

..

Wersję A (→WnWf,Wa) z gis1 jako ostatnią szesnastką taktu uważamy za pomyłkę Chopina. Nie widać bowiem żadnych racji muzycznych ani pianistycznych, by modyfikować schemat pasażu opartego na powtarzaniu w różnych oktawach wzorcowej sześcioszesnastkowej figury (por. analogiczne figuracje w t. 323 i 326), zwłaszcza w trzeciej z czterech (a nawet pięciu) powtarzanych figur. Tym samym w tekście głównym podajemy e1 zapisane w ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A