Zagadnienia : Błędy Wf

t. 562

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Na końcu tego taktu Wf ma dodatkowy znak . Jest to prawdopodobnie pomyłka, jednak trudno jednoznacznie wskazać, jak miał wyglądać prawidłowy tekst. Ponieważ zapis pozostałych źródeł jest zgodny i nie budzi zastrzeżeń, podajemy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 565

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wf brak znaku  na końcu taktu, co jeśli brać pod uwagę obecność znaku w pozostałych źródłach, jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 565

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  ​​​​​​​przywracającego g2. Oczywistą pomyłkę sprostowano zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 566

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Arpeggia w A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek ten takt, obie pięciolinie.              TGTU

Bez znaków w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 

..

Brak znaków arpeggia to najprawdopodobniej błąd sztycharza Wf, który mógł pomylić ten takt z jednym z poprzednich, podobnych t. 562 lub 564.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 567

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

3. palec w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 1. grupa, tylko górna 5-linia z przeniesionym g.                 TGTU = 3 na 1. szesnastce

2. palec jako alternatywna propozycja redakcji

..

Zdaniem redakcji, pierwsza z podanych w Wf (→Wn,Wa) cyfr palcowania Chopinowskiego może być błędna. W tego typu pasażach różne dźwięki gra się z reguły różnymi palcami, które wspólnie tworzą specyficzny dla danego pasażu układ, powtarzany w następnych oktawach (por. t. 569). Dlatego zresztą najczęściej wystarczy podać palcowanie pierwszej z figur, jak to Chopin zrobił np. w Etiudzie C op. 10 nr 1. Wykonanie 3. palcem zarówno g jak i a sprzeciwia się tej zasadzie i utrudnia wykonanie, nie oferując nic w zamian. Gdy natomiast g zagramy 2. palcem, który przed chwilą znajdował się na sąsiednim czarnym klawiszu (fis), 3. palec może pozostać na a, które grał w poprzednim takcie. Biorąc zatem pod uwagę możliwość pomyłki, podajemy alternatywną propozycję z użyciem 2. palca.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf