


- « Poprzednia
- 1
- …
- 3190
- 3191
- 3192
- 3193
- 3194
- 3195
- 3196
- …
- 3904
- Następna »
t. 235
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Skreślenie widoczne w A obok oktawy c-c1 skrywa najprawdopodobniej pierwotną wersję tej oktawy. Zdaniem redakcji, mogło to być d-d1. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
||||||||
t. 235-238
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1 w t. 235 i 238. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||
t. 235-237
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Akcenty nad 2. ćwierćnutą t. 235 i 237 zostały dodane w korekcie Wf, niewątpliwie przez Chopina. Przydzielenie znaku w t. 235 do pr.r. to zapewne rezultat błędnej interpretacji pisowni Wf przez sztycharza Wn, który uznał, że akcent ten, tak jak sąsiednie, odnosi się mimo niższego położenia do pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 235
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Tak jak w analogicznym t. 155, kropka staccato została przypuszczalnie dopisana w A już po sporządzeniu podkładu do Wf ([KF]). W Wn kropkę przeoczono (tak jak łuk). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
||||||||
t. 235-236
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Tak jak w t. 68-69 i 155-156 obie wersje – z trzema akcentami w A i z jednym w Wf – są autentyczne i można je traktować równorzędnie. Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe. W Wa2 dodano akcenty zauważone w Wn1, uznano je jednak za krótkie, mimo że powtórzony za Wf pierwszy znak odtworzono poprawnie jako długi. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3190
- 3191
- 3192
- 3193
- 3194
- 3195
- 3196
- …
- 3904
- Następna »