mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 5-10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W Wa łuk l.r. w t. 5 – pierwszym w nowej linii tekstu – rozpoczyna się od 1. ósemki, mimo że łuk w poprzednim takcie wskazuje na kontynuację. Niedokładność była zapewne skutkiem ubocznym przeniesienia łuku w t. 5-7 pod nuty (skądinąd uzasadnionego, gdyż pisownia Wf jest tu nielogiczna: łuk w t. 1-4 poprowadzony jest pod nutami, a jego kontynuacja w t. 5-7 – nad).
Niekonsekwentne łuki na przejściach do nowej linii występują także w KF i Wn – łuki w taktach rozpoczynających nową linię (t. 6 i 10 w KF oraz 5 i 9 w Wn) biegną od 1. ósemki taktu wbrew notacji na końcach poprzednich linii. (Niedokładności KF nie odtwarzamy w naszych transkrypcjach ze względu na odmienny podział na systemy.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 6-7

Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll

Możliwa interpretacja łuków A

Najprostsze odczytanie łuków A (→Wn→Wf→Wa)
..

Brak w A kontynuacji łuku rozpoczętego w t. 6 (ostatnim w linii tekstu) nie pozwala z całą pewnością stwierdzić, jaki był zamysł Chopina, jeśli chodzi o łukowanie tej frazy. Rozwiązanie przyjęte w Wn (→Wf→Wa) wydaje się naj­wła­ściwsze (por. analogiczne t. 54-55).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 6-7

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A koniec łuku l.r. w t. 6, ostatnim w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, której jednak w t. 7 nie ma. W tym przypadku nie spowodowało to rozbieżności w pozostałych źródłach, gdyż zarówno w Wf (→Wa), jak i KF (→Wn) doprowadzono łuk do początku t. 7, niewątpliwie zgodnie z zamysłem Chopina. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 7-9

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Kontynuowany łuk do końca t. 8 w Afrag

!!!   miniat: wycinek, to co pod łukiem w t. 7-9 (do pauzy 9), tylko górna 5-linia.               EZnieU

Nowy łuk do końca t. 8 w A1, odczyt dosłowny

EZnieU1

2 łuki w A1, interpretacja kontekstowa

EZnieU2 oba łuki

Nowy łuk do t. 9 w Wf1

EZnieU2 bez końcówki z poprzednich taktów

Kontynuowany łuk do t. 9 w Wn

EZTU

Bez łuku w Wf2 i Wa
..

Do tekstu głównego przyjmujemy wersję Wn, konsekwentnie występującą także w analogicznych t. 31-33 i 63-65, co pokazuje, że niemal na pewno taki był zapis [A2]. Kontynuację łuku nad pauzą w t. 7 widzimy też napisaną ręką Chopina w Afrag, a doprowadzenie łuku do t. 9 potwierdza łuk A1 w t. 32-33 i prawdopodobne Chopinowskie korekty Wf1 w t. 8-9 i Wf2 w t. 64-65. Wersja Wa i Wf2 jest błędna. Patrz też t. 5-6.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto

t. 7-9

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

3 łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 2 miary, tylko górna 5-linia.
EZTU = prawy koniec t. 6-7, + t. 8 i t. 9

3 łuki w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

EZTU t. 6-7 i 9 + EZnieU1 t. 8

Ciągły łuk w KF (→Wn)

EZnieU prawy koniec
..

Łuk nad t. 8 obejmuje w A 5 ósemek górnego głosu. Zdaniem redakcji możliwe jednak, że Chopin miał na myśli całotaktowy łuk, jak to odtworzono w Wf (→Wa). Łukowanie KF jest niewątpliwie sprzeczne z zapisem A, choć sytu­acja na przejściu t. 8-9 nie jest w kopii jedno­znaczna – łuk w t. 8 (na końcu linii) sugeruje kontynuację, natomiast łuk w t. 9 raczej nie. Ponieważ jednak t. 9 nie jest wypisany nutami, co uniemożliwia miarodajną ocenę położenia początku łuku, bierzemy pod uwagę koniec łuku w t. 8. Tak też zinterpretowano to w Wn.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku