Zagadnienia : Wahania Chopina
|
t. 92
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
W A w t. 10 Chopin dwukrotnie zmienił 3. ósemkę: z es1 na c1 i z powrotem na es1. W analogicznym t. 92 Chopin, nie mając już wątpliwości, wpisał es1. Odrzucona wersja z c1 nie została poprawiona w podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina |
||||||||||||
|
t. 93-96
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Wpisane w As cztery wersje tych taktów ilustrują ewolucję koncepcji zakończenia tej części. Motorem zmian był jak się wydaje przebieg harmoniczny – od prostego zastąpienia końcowej toniki jej minorową wersją w pierwszej redakcji, poprzez trzytaktową modulację z użyciem charakterystycznego akordu prowadzącego (można go interpretować np. jako alterowaną subdominantę fisis-a-cis-e) w drugiej, aż do zawieszenia przebiegu harmonicznego na czterodźwięku zmniejszonym w dwóch ostatnich (patrz też uwaga do t. 92-93). Jeśli chodzi o linię melodyczną, to najważniejsze przemiany dokonywały się w dwóch ostatnich taktach. Chopin wyszedł od powtórzenia frazy z t. 77-80 ze zmianą jedynie w ostatnim takcie, mającym charakter łącznika z początkiem refrenu. W następnych wersjach zmiany pojawiają się coraz wcześniej, widać też, że dwa elementy, które następnie złożyły się na wersję ostateczną – doprowadzenie frazy do gis1, a nie gis2, oraz opadająca septyma zmniejszona fes2-g1 (zapisana początkowo jako e2-g1) – pojawiły się już w drugiej wersji, ale z septymy Chopin jeszcze potem przejściowo zrezygnował. Warto też zauważyć, że obie wersje melodii użyte w wykończonych redakcjach utworu (AI i wersja opublikowana) są już wpisane w As.
Ze względu na brak wskazania definitywnej wersji za tekst As przyjmujemy tę najwcześniejszą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
||||||||||||
|
t. 95-99
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A Chopin zastosował ten sam system oznaczeń artykulacji ćwierćnut l.r., co w t. 9 i nast. – łuki nad kropkami wpisane są tylko tam, gdzie nie ma ćwierćnut w partii pr.r. (był to przemyślany system – w t. 99 Chopin skreślił łuk l.r., jego zdaniem niepotrzebny ze względu na obecność łuku pr.r.). Łuki dodane – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf (→Wn,Wa) świadczą o dążności kompozytora do uprecyzyjnienia i ujednolicenia oznaczeń artykulacji ćwierćnut akompaniamentu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Wahania Chopina , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
|
t. 96-99
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
W AI akord H-dur, towarzyszący melodii górnego głosu, uderzany jest tylko raz, w t. 96 i przetrzymany do 1. miary t. 99. Nie ma w związku z tym akcentów widocznych w Wf (→Wn,Wa). Ponadto akord ten nie zawiera nuty h. Co ciekawe, skreślenia widoczne w AI pokazują, że pierwotna jest wersja z synkopami, z których Chopin zrezygnował kończąc pracę nad AI, ale które następnie przywrócił w wersji opublikowanej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu |
||||||||||||
|
t. 100-101
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Określenie sotto voce zostało uzupełnione w KG i przypuszczalnie w podkładzie do Wa. W KG widać przy tym, że Chopin początkowo dopisał inną wskazówkę (prawdopodobnie tylko e legato), by ostatecznie zdecydować się na e sempre legato. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf |
