mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 149

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wn1) 8 ostatnich nut zapisanych jest jako 2 grupy szesnastek. Podział na grupy sugeruje, że Chopin miał na myśli ścisły i regularny podział, nuty te powinny więc być trzydziestodwójkami. Odpowiednią zmianę wprowadzono w Wa i Wn2 (→Wn3). Dodatkowe belki zostały też dopisane w WfJ, choć autentyczności tak mało charakterystycznego wpisu nie sposób potwierdzić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn

t. 151

Utwór: op. 22, Polonez

..

Wszystkie źródła mają na początku taktu ósemkę, przez co takt liczy 13 szesnastek. Niewykluczone, że błąd występował już w [A].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy rytmiczne , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 162

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Szesnastki h1-a1 w Wf, odczyt dosłowny

Szesnastki h1-a1 w Wf, interpretacja kontekstowa

Trzydziestodwójki h1-a1 w Wn

EZnieU1

Szesnastka a1 w Wa

EZnieU2

Szesnastki a1-g1 w WfD

!!!  EZTU
..

Rytm 1. miary taktu, w Wf zapisany z błędem, dopuszcza dwa naturalne sposoby poprawienia – zmianę szesnastek na trzydziestodwójki, co zrobiono w Wn, lub skrócenie pierwszej nuty, jak to poprawiono w WfD. Za bardziej prawdopodobny uznajemy drugi sposób, odpowiadający rozplanowaniu nut względem ósemek l.r. i potwierdzony autorytetem WfD.

Oprócz poprawki błędu rytmicznego wpis w WfD zmienia także wysokości 2. i 3. nuty z h1-a1 na a1-g1. Można w tym widzieć wersję alternatywną w stosunku do tekstu drukowanego (wariant), jednak zdaniem redakcji jest to również poprawka błędu.

Jak doszło do powstania wersji Wa, można się jedynie domyślać, nic jednak nie wskazuje na to, by mogła ona odpowiadać ostatecznej intencji Chopina.

W tekście głównym podajemy wersję WfD, skorygowaną na lekcji z Chopinem zarówno pod względem rytmicznym, jak i melodycznym. Wersja ta jest zgodna z niebudzącą żadnych wątpliwości wersją analogicznego t. 517.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 202

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ósemki w A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku frazowego.                 tr = f1 ósemka z kropką, es1 ósemka;                      red = TGTU (2 ósemki)

Rytm punktowany w Wn (→Wf→Wa)

jak w górnym głosie obie szesnastki w pionie razem. Bemole es1/2
..

Dolny głos pr.r. zapisany jest w A z błędem rytmicznym: . Przyjmujemy, że Chopin pomyłkowo wpisał kropkę przedłużającą ósemkę f1 ("z rozpędu" po kilku innych rytmach punktowanych w t. 201-202), po czym zorientował się w pomyłce i pozostawił dwie ósemki, licząc że mało widoczna kropka nie zmyli sztycharza. Ósemki odpowiadają rytmowi w partii I skrzypiec Rork i są zgodne z podobnym motywem dwa takty wcześniej. Wersję wydań, której zgodności z intencją Chopina nie da się całkiem wykluczyć, można traktować jako alternatywę dla interpretacji przyjętej w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 220

Utwór: op. 22, Polonez

..

Tak jak w t. 76, w Wf dwudźwięk dolnego głosu (es1-a1) ma wartość ćwierćnuty. Oczywisty błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne