mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

0
t. 7

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

h-cis1 w AI, Wf2 (→Wa) i Wn3

AI, Wf2, Wa, Wn3 TGTU= h-cis

min. szesnastka

cis1-dis1 w Wf1 (→Wn1→Wn2)

Wf1, Wn1,2 szesnastka cis-dis

min. tylko szesnastka
..

Sekunda cis1-dis1 w Wf1 (→Wn1→Wn2) to niewątpliwy błąd (najprawdopodobniej sztycharza), o czym świadczy h-cis1:

  • występujące w AI,
  • wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf2 (→Wa),
  • występujące zgodnie we wszystkich źródłach przy powtórzeniu tego miejsca w t. 75.

Prawidłowy tekst Wn3 to zapewne rezultat korzystania przy adiustacji z egzemplarza Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 7-15

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

..

W t. 7 i 15 źródła nie mają krzyżyków nad mordentami. Brzmienie górnej nuty nie ulega wszakże wątpliwości, a notacja jest – jak zwykle w takich sytuacjach u Chopina – niedokładna (w t. 7 dotyczy to tylko AI i Wn3 ze względu na błędne położenie znaku  w pozostałych źródłach). W transkrypcjach merytorycznych i tekście głównym dodajemy nieobecne znaki.
Podobnie w t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

c3-as3 i d2 w A, Wf2 i Wa

!!!   miniat: 2. trójka, tylko górna 5-linia.     TGTU

c2-as2 i d2 w Wf1

!!!     tr= przenośnik oktawowy, od 1. do 3. ósemki; 4 pierwsze ósemki zapisane oktawę niżej (corel wstępnie).    red= układ TGTU, ale 4. ósemka jak w tr (oktawę niżej niż TGTU)

c3-as3 i d3 w Wn

!!!     tr=4. i 5. ósemka z przenośnikiem oktawowym, ale tylko 4. zapisana oktawę niżej.       red:  4. ósemka=TGTU, 5. ósemka oktawę wyżej (d3)
..

Wersja Wf1 to wynik pomyłki sztycharza w oznaczeniu zasięgu przenośnika oktawowego, który w tym wydaniu kończy się o ósemkę za wcześnie. Zarówno w Wf2, jak i Wa błąd poprawiono. W Wn ta seksta, również zapisana z użyciem przenośnika, znajduje się wprawdzie na prawidłowej wysokości, ale przenośnikiem objęto błędnie także następną ósemkę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 8-9

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Zakończenie łuku w A

!!!   miniat: tu 2. połowa t. 8, tylko górna 5-linia, bez dim. ścieśnić trochę do szerokości miniatury następnego wariantu.        Łuk do ostatniej ósemki t. 8 = TGTU

Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: tu 2. połowa t. 9 tylko górna 5-linia, bez widełek; .       łuk do końca t. 9,
..

Łuk Wf (→Wn,Wa) jest oczywiście pomyłkowy – sztycharz doprowadził łuk do końca linii, tak jak jest w A. Nie zwrócił przy tym uwagi na różnicę rozkładu tekstu na systemy: w A linijkę kończy t. 8, a w Wf – t. 9.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF