mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 19

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

fis1 w KFI

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.
EZTU = # fis1

f1 w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

Tu bez kliszy 
..

W wersji przygotowanej do druku odczytana dosłownie górna nuta akordu na 5. ósemce taktu brzmi f1, gdyż nie ma w tym takcie odnoszącego się do niej znaku chromatycznego. O niemal pewnej pomyłce Chopina świadczą:

  •  postawiony przed tą nutą w KFI, potwierdzający autentyczność wersji z fis1,
  • obecność w tym akordzie uderzanego lewą ręką e1, które z f1 dałoby niemiłą słucho­wo zbitkę – por. t. 21, w którym Chopin uniknął podobnej zbitki, pomijając gis1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Skreślenia A

t. 19

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W A (→Wf,KF→Wn) brak  obniżającego a1 na as1. Oczywistą niedokładność zauważono tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 19

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es3-ges3 w źródłach, odczyt dosłowny

es3-g3 proponowane przez redakcję

TGTU = [kaso]
..

Mimo iż przed górną nutą ostatniej szesnastki nie ma znaku chromatycznego w żadnym ze źródeł, użycie g3 jest w tym kontekście melodyczno-harmonicznym znacznie prawdopodobniejsze. Przeoczenia odwoławczych znaków chromatycz­nych w tego typu sytuacjach należą do najczęst­szych pomyłek Chopina, por. np. Etiudę f op. 25 nr 2, t. 4 czy Impromptu As op. 29, t. 3 i 71.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 20

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

..

W A Chopin zapomniał powtórzyć łuk przetrzymujący as1 na nowym systemie. Najprawdopodobniej stało się to przyczyną błędu Wn1, w którym brak tego łuku. Błąd został skorygowany - prawdopodobnie przez Chopina - w Wf (→Wa), poprawiono go także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 20

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Prawidłowy zapis trylu w 1. połowie tego taktu i jego wszy­stkich powtórzeń – t. 28, 74 i 82 – pojawił się w źródłach (nie licząc egzemplarzy lekcyjnych) dopiero kilkanaście lat po publikacji Sonaty, w Wa2 i Wn2. Błąd popełnił Chopin, który w [A] (→KG→Wn1→Wn2mar, →Wf1→Wf2→Wa1) zapisał trylowaną półnutę jako Ges (z ostrzegawczym ). W korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) błąd został zauważony, jednak przy realizacji poprawki popełniono kolejny, mecha­nicznie przenosząc nutę razem z poprzedzającym ją bemolem, co dało Fes. Poprawny tekst oznaczony został we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych.
Podobną pomyłkę, polegającą na wpisaniu zamiast nuty głównej trylu jej górnej sekundy, od której w tym kontekście zaczyna się trylowanie, znajdujemy także np. w Bolerze a op. 19, t. 187.

W Wa pominięto wężyk po trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Błędy A , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG