|
fis1 w KFI ! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. |
|
Tu bez kliszy |
W A (→KF→Wn, →Wf→Wa) przed najwyższą nutą akordu na 5. ósemce taktu brak jest znaku chromatycznego, tak iż należałoby ją odczytywać jako f1. Jest to jednak niemal na pewno pomyłka Chopina, na co wskazują:
- fis1 występujące w tym miejscu w KFI i świadczące o tym, że Chopin najprawdopodobniej tak właśnie słyszał to miejsce od najwcześniejszych etapów pracy nad Preludium. Jest to też naturalne, niejako domyślne brzmienie VI stopnia w tonacji A-dur, która się tu pojawia (cis2(1) w t. 20). Gdyby więc Chopin chciał później obniżyć tę nutę na f1, zapewne nie omieszkałby tego wyraźnie oznaczyć.
- ewentualne użycie małej nony f1 zostałoby zapewne odpowiednio przygotowane poprzez usunięcie e1, jak to Chopin zrobił w analogicznej sytuacji dwa takty dalej – por. t. 21, w którym nie ma zbitki małej nony a1 z oktawą gis1.
- ekspresyjny walor małej nony w t. 21 został podkreślony akcentem; zwrot ten traci jednak na znaczeniu, gdy jest tylko powtórzeniem podobnego chwytu z t. 19.
Na rozproszenie uwagi kompozytora mogły wpłynąć kłopoty z zapisem 1. połowy tego taktu – w A widać dwie skreślone próby jej zapisania, każda ze śladami skreśleń-poprawek wprowadzanych przed uznaniem jej za nieczytelną. Te lokalne poprawki nie pozwalają odczytać skreślanego tekstu, w przeciwieństwie do dość przejrzyście skreślonych całych połówek taktu. To, co daje się z nich odcyfrować wydaje się identyczne z trzecim, nieskreślonym zapisem, a także z tekstem KFI, co sugeruje, że Chopin nie dokonywał zmian, lecz poprawiał własne pomyłki.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Skreślenia A
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji