mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Nowe cresc. - - od t. 13 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek.             EZTU

Kontynuacja cresc. w t. 14 w KF (→Wn)

EZnieU

Kontynuacja cresc. w t. 13 w Wf (→Wa)

EZnieU1 + EZTU
..

W tekście głównym odtwarzamy dosłownie notację A, w której cresc. w t. 13 rozpoczyna niejako drugą falę narastania dynamiki. Możliwe jednak, że wskazówka ta miała w zamyśle Chopina kontynuować cresc. rozpoczęte w t. 9, a powtórzenie jej w t. 13 miało tylko przypomnieć, czego dotyczą kreseczki (t. 13 rozpoczyna w A nową stronę). Wersję Wf (→Wa), w której tak właśnie to zinterpretowano, można zatem traktować jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 14-16

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja A (prawdopodobna interpretacja→KF)

!!!   miniat: t. 14, tylko dolna 5-linia, wycinek.                tr = EZTU t. 14;                      red = EZTU t. 14-16

Pedalizacja Wf

EZnieU

Pedalizacja Wn

t. 14 EZTU, t. 15-16 EZnieU

Pedalizacja Wa

T. 14-15 EZnieU = w każdym takcie tylko Ped i 2 gwiazdki, t. 16 EZnieU2
..

Pedalizacja A jest tu miejscami trudna do interpretacji ze względu na gęsty zapis i kreślenia. Szczególnie kłopotliwy bywa znak , który czasem obejmuje dwie nuty. W tekście głównym podajemy wersję, którą można pogodzić z zapisem i która uwzględnia zmiany harmoniczne. Tak też odtworzył to Fontana w KF, jednak ani w Wf, ani w Wn nie powtórzono tej wersji. Zwraca też uwagę notacja Wa, w której trzykrotnie po znaku  na początku taktu umieszczono dwa znaki , jeden w połowie, drugi na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładności A

t. 14-22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W tym Preludium Chopin z zasady nie stawiał znaków chromatycznych przed górnymi nutami łamanych oktaw – patrz t. 1-4. W omawianych taktach problem dotyczy kolejno:

  • w t. 14 c2, des2, d2 i es2,
  • w t. 15 i 17 es2, d2, f2 i ges2,
  • w t. 16 es2, d2, f2 i b2,
  • w t. 18 es2, d2, f2 i eis2,
  • w t. 19 eis2,
  • w t. 21 ais2, his2 i eis3.

Notację taką ma A (→KF,Wf), natomiast w Wa, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 21, 18 i 22 z potrzebnych 24).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 14-21

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to Ges w t. 14, B w t. 15-18, f w t. 20 i g w t. 21. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko  B w t. 16). W Wa1 dodano większość potrzebnych znaków – wszystkie oprócz  Ges w t. 14, a pozostałe wydania mają w pełni poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 14

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

..

W A (→Wf) nie ma  przywracającego B na początku 2. połowy taktu (odpowiedni znak jest jednak w partii pr.r.). Znak dodano w KF (→Wn) i Wa. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A