mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 18

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W odcinku gamy umieszczonym pod przenośnikiem oktawowym, w Wf (→Wn) nie powtórzono znaków chromatycznych. Wa ma notację zgodną ze współczesnymi zasadami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 18-20

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A (→Wf) nie ma w tych taktach ani jednego  obniżającego d na des. Oczywistą niedokładność Chopina poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 18-22

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

Podobnie jak w t. 2 i 6, w A nie ma znaków chro­matycznych przed ostatnią sześćdziesięcio­czwór­ką 2. i 4. figury pr.r. w t. 18 i 22, odpowiednio  (h2) i  (b2). W ApI znaki te nie są potrzebne, gdyż w wersji tego rękopisu wymienione nuty nie występują. Nie ma natomiast  przed 2. nutą 2. figury l.r. w t. 18 (h). Oczywiste w tym kontek­ście niedokładności nie rodzą wątpliwości teksto­wych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności A

t. 19

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ nie ma  obniżającego a3 na as3, co jest niewątpliwym błędem; w kopii tej brakuje też odpowiedniego znaku przed as2. Przed tą ostatnią nutą bemola nie ma również w Wp, co może odpowiadać notacji [A], gdyż Chopin często rozciągał obowiązywanie przygodnych znaków chromatycznych na całe tego typu pasaże lub gamy.

To samo dotyczy t. 46, oznaczonego w tych źródłach jako powtórzenie t. 19.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KJ , Niedokładności Wp

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI