Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- …
- 107
- Następna »
t. 12
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
W KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2→Wa1) nie ma kasowników podwyższających 10. ósemkę na des1(2), co w tym kontekście jest oczywistym przeoczeniem. Znak w pr.r. został dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5), a w Wf5 dodano też w l.r. Kasownik w partii pr.r. znajduje się także w Afin, w którym ze względu na skrótowy sposób zapisu l.r. odnosi się do obu rąk. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności KG , Niedokładności A |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Oba końce niestarannego łuku Atut wypadają pomiędzy nutami – odczytujemy je jako "obejmujące", a więc dotyczące tylko tych nut, które rzeczywiście znajdują się pod łukiem. W tekście głównym przyjmujemy jednak wersję Wf (→Wn,Wa), niebudzącą kontrowersji ani graficznych, ani muzycznych, i którą można też uważać za interpretację łuku Atut. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf |
|||||
t. 12-36
|
Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur
..
Zdaniem redakcji, przedłużenie punktem półnuty h w t. 12 i 36 nie ma uzasadnienia muzycznego ze względu na przeniesienie tego składnika w ostatnim akordzie oktawę wyżej i brak bezpośredniej kontynuacji tenorowego planu brzmieniowego. Jest to najprawdopodobniej adiustacja sprowokowana dwugłosową notacją decymy G-h w A1 (→Wf→Wa), która sprawia wrażenie metrycznie niekompletnej (w Wn Chopin zapisał już decymę jednogłosowo). Podobne różnice pojawiają się też w analogicznym t. 68. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||
t. 12-20
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Ostrzegawcze bemole przed as1 w t. 12 i 20 zostały dodane w pierwszej fazie korekt Wf (→Wa). Nie ma pewności, czy Chopin odpowiadał za całość tej części korekty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf |
|||||
t. 12-14
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- …
- 107
- Następna »