mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 13

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Przednutka w ApI

Bez przednutki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

W tym kontekście – początek frazy – obie pisownie początku trylu oznaczają to samo. Przygotowując Wariacje do druku, Chopin wybrał prostszą pisownię.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

h2 przedłużone w A (→Wn→Wf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, tylko górna 5-linia, od h2 do oktawy c3-c4.          tr = laseczka w górę h2;               red = tr + chorągiewka.

Bez przedłużenia w WfSB

Tu bez kliszy 
..

Opatrzona wskazówką ten. nuta h2 jest w A (→Wn→Wf,Wa) przedłużona do wartości ćwierćnuty. Wydaje się to być pomyłką Chopina, gdyż tak długa wartość nakazywałaby przetrzymanie tej nuty jeszcze na początku 2. połowy taktu, co z pewnością byłoby błędem. Dla uniknięcia wątpliwości zmieniamy ją zatem na ósemkę, niemal dokładnie odpowiadającą jej rzeczywistej długości. Pominięcie tego przedłużenia w WfSB może być następstwem tego błędnego zapisu, z którym sztycharz nie wiedział, co zrobić.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek 1. połowa taktu + oktawa, tylko górna 5-linia.               EZTU = oba łuki + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieTU = tylko dolny łuk + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą 

Dłuższy łuk w ApI i WfSB

EZTU bez dolnego łuku
..

Trudno ocenić autentyczność wersji Wn (→Wf,Wa) z jednym tylko łukiem pr.r. w tym takcie. Dłuższy, pominięty w wydaniach łuk A nie wyda­je się być częścią oznaczenia grupy nieregular­nej, gdyż sięga poza nią, do oktawy c3-c4. Należy zatem przyjąć, że ma on znaczenie frazowo-arty­kulacyjne, a pominięcie go wpływa chociażby na artykulację pięciu ostatnich trzydziestodwójek, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dokonaną także w Wn zmianę kropek na kliniki. Z drugiej strony, Chopin, widząc Wn, mógł uznać jeden łuk za wy­starczający, a całość oznaczeń za akceptowalną. W tej sytuacji uważamy oba zestawy oznaczeń (kropki pod łukiem lub kliniki) za w miarę równo­rzędne, zachowując w tekście głównym wersję źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Adiustacje WfSB

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kropki staccato w A

! miniat: wycinek, jak w sąsiedniej adnotacji (o h2).                  EZTU = 5 kropek

Kliniki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieTU = 5 kliników
..

Tak jak w t. 10, zmiana w Wn (→Wf,Wa) kropek na kliniki nie wydaje się być inspirowana przez Chopina, mógł on ją jednak zaakceptować – por. uwagę o łukach na początku tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma kasowników przed trzydziestodwójkami h2 i h3. Drugą z tych niedokładności poprawiono już w Wn (→Wf,Wa). W przypadku h2 brak nie musi być uważany za błąd, gdyż reguły obowiązywania znaków przygodnych w takim kontekście nie były (i nie są) ściśle ustalone – nuta h2 brzmi wyżej niż h1 na początku taktu (znak potrzebny), ale zapisana jest na tej samej wysokości (znak niepotrzebny). Co ciekawe, oba kasowniki są w ApI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A