|
t. 11
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wn→Wf1→Wf2), w której łuk rozpoczyna się od przetrzymanej trzydziestodwójki d4. Chopin przez całe życie niejednokrotnie stosował tego typu zapis łuków. Równoważna pisownia Wa i WfSB odzwierciedla przypuszczalnie indywidualne preferencje sztycharzy tych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
||||||||
|
t. 11
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Przednutka widoczna jest w alternatywnym zapisie ApI (patrz uwaga w poprzednim takcie), który interpretujemy jako szkic górnego głosu. Natomiast arpeggia pochodzą z podstawowego zapisu i mogą być zdaniem redakcji traktowane jako dopuszczalny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
||||||||
|
t. 11
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W wersji ApI, brak rozdzielającej motywy pauzy tworzy w efekcie dwutaktową frazę (t. 11-12 z przedtaktem), o gładszym i spokojniejszym przebiegu niż skontrastowana dynamicznie wersja ostateczna. Jest to odczuwalne zwłaszcza przy uwzględnieniu wariantowej wersji 4. miary poprzedniego taktu, co daje trzykrotne powtórzenie motywu rytmicznego kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
||||||||
|
t. 11
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności WfSB |
||||||||
|
t. 12
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
(
).
przed b1.