WfD
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 59

Łuk (tenuto?) w Wf

!!!   miniat: dwie półnuty na górnej pięciolinii, bez dynamiki (z rozplanowaniem odpowiednim dla wariantu 22).        EZTU

Bez łuku w Wn

Łuk przetrzymujący cis3 w Wa

Pasaż wpisany do WfS, możliwe odczytanie

EZnieU1

Powtarzane cis3 w WfH, odczyt dosłowny

Występujący w Wf (→Wa) łuk pomiędzy nutami cis3 budzi wątpliwości jeśli chodzi o jego pochodzenie, a zwłaszcza znaczenie:

  • brak łuku w Wn może oznaczać, że dodano go Wf dopiero w ostatniej fazie korekt. Niewykluczone jednak, że łuk w Wn pominięto pomimo jego obecności w Wf, np. wskutek przeoczenia;
  • narzucająca się interpretacja łuku jako przetrzymującego wydaje się mało prawdopodobna. Jeśli bowiem Chopin nie chciał powtarzać cis3, to mógł po prostu nie pisać tej nuty, gdyż relacje rytmiczne są w tym takcie rozluźnione ze względu na wstrzymanie regularnego przebiegu czasowego na fermacie;
  • za powtarzaniem cis3 przemawiają także dopiski w WfH i WfD, w których nuta ta jest kilkakrotnie powtarzana;
  • notacja Wf, w którym łuk nie jest ustawiony poziomo i nie jest doprowadzony do samej ósemki, może sugerować użycie łuku-tenuto (por. Etiudę a op. 25 nr 4, t. 30);
  • nie można wykluczyć jakiegoś nieporozumienia w odczytaniu notacji Chopinowskiej, czy to w autografie, czy w korekcie Wf.

W tej sytuacji, by nie sugerować nieuzasadnionego naszym zdaniem przetrzymania cis3, w tekście głównym łuk pomijamy.

Wypełniający 5 ósemek pasaż został w WfS dopisany na marginesie obok t. 59. Nie jest to pismo Chopina, co w przypadku WfS w nie podważa jednak autentyczności tego wariantu. Zasadniczym problemem jest jednak kwestia jego umiejscowienia, gdyż pasaż ten można sensownie umieścić zarówno w 1. połowie t. 59, położonego najbliżej wpisu (jako pasaż A-dur), jak i po arpeggiowanym akordzie w t. 61, który w Wf znajduje się w tej samej linii tekstu (jako pasaż a-moll). Zdaniem redakcji, to drugie miejsce jest bardziej prawdopodobne ze względu na wariant dodany w tym takcie w WfH – wpisany tam, zbliżony w charakterze pasaż dowodzi, że Chopin brał pod uwagę figuracyjne dopełnienie arpeggiowanego akordu na 2. mierze taktu. Także połączenie pasażu z sąsiednimi elementami tekstu właśnie w t. 61 jest szczególnie gładkie – ręka zaczyna pasaż w pozycji poprzedzającego akordu i kończy w pozycji następującego.

Oczywiście, w jednym wykonaniu pasaż można uwzględnić tylko w jednym miejscu, toteż jako tekst WfS traktujemy wariant umiejscowiony w t. 61.

Dosłownie odczytany wariant WfH wyklucza równoczesne zastosowanie omówionej wyżej interpretacji pasażu WfS. Inna interpretacja wpisu WfH – patrz uwaga w dalszej części tego taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 58-59

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Łuki tenuto, Dopiski WfH

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.