- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 19
- Następna »
|
t. 1-4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin wyraźnie zmienił schemat akcentowania tych taktów. Akcenty co sześć ósemek, wraz z naturalnym oparciem na mocnych części taktu, wyznaczają bowiem zgodną z metrum pulsację trójkową. Usunięcie dwóch trzecich spośród akcentów zapisanych w A zlikwidowało więc rozdźwięk między dwójkową akcentacją a trójkowymi wiązaniami (patrz też uwaga o łukach w t. 1-2). Ponadto, zredukowane w swej liczbie akcenty – dwa zamiast sześciu w każdym takcie – ze wskazówki o charakterze przede wszystkim technicznym stają się częścią ukształtowania frazy. Analogiczne zmiany wprowadził Chopin także w t. 17-20. Por. t. 4 i 5-8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Ćwierćnuta jako wartość rytmiczna przedtaktu w A być może wiązała się z pierwotną akcentacją t. 1-4, wyznaczającą pulsację ćwierćnutową. Niewykluczone też, że Chopin miał na myśli ćwierćnutę z kropką – por. półnuty l.r. w t. 1-3 i 5-6, a także ćwierćnuty w t. 4 i 7). W każdym wypadku chorągiewka ósemkowa w Wf (→Wn,Wa) została dodana zapewne przez Chopina, toteż wersję z ósemką przyjmujemy do tekstu głównego (w Wf pozostawiono nieskorygowaną pauzę ćwierćnutową w l.r., co poprawiono w Wn i Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf |
||||||
|
t. 1-2
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Nie jest jasne, jak należy traktować widoczne w źródłach krótkie, dwuósemkowe łuki. Nie budzą one wątpliwości w A, w którym są zgodne z akcentami nad każdą sekstą. Jednakże po usunięciu w korekcie Wf (→Wn,Wa) większości akcentów łuki te wydają się nie odpowiadać nowej akcentacji. Pozostawienie ich mogło być więc kompromisem, mającym na celu uniknięcie dodatkowej, dużej komplikacji korekty. Z drugiej strony nie można wykluczyć, że Chopin usunął akcenty nie po to, by zmienić ich układ, lecz by uniknąć przesady wynikającej z podwójnych oznaczeń. Nie mając zatem zupełnej pewności co do intencji Chopina, proponujemy wersję bez łuków jako zalecaną alternatywę dla tekstu głównego pochodzącego z A (→Wf). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Dodajemy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 3-6
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Zastosowana przez Chopina w t. 1-3 i 5-6 notacja nut es jako półnut, mimo iż formalnie niepoprawna w przypadku tych, które występują w 2. połowie każdego z tych taktów, wydaje się zupełnie zrozumiała i nie była kwestionowana. Jednak w t. 3 i 6 druga półnuta oznacza zatrzymanie es także w 1. połowie t. 4 i 7, opartej na akordzie B7. Tego typu zmieszanie harmonii raczej nie mogło tu być celem Chopina. W A widać, że półnuty były dopisywane i przypuszczalnie kompozytor mechanicznie powielił zapis, nie uwzględniając odmiennej sytuacji harmonicznej. Z tego względu w tekście głównym proponujemy skrócenie ostatniego es w t. 3 i 6 do wartości ćwierćnuty. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek |
ostrzegawczy przed es2. Znak dodano już w 
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 19
- Następna »