mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Korekty enharmonii

t. 35-36

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

..

W obu tych taktach na 12., 13. i 16. szesnastce AI ma cisis (w różnych oktawach), a nie d. Poprawka z d2 na cisis2 na 13. szesnastce t. 35 wskazuje na wahanie Chopina, gdyż ostatecznie – w Wf (→Wn,Wa) – wszystkie te nuty zostały zapisane jako d.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Korekty enharmonii

t. 37

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Druga ósemka zapisana jest w Amar jako fes. Skreślenia zdają się świadczyć o wahaniach co do wysokości lub pisowni tej nuty. Amar nie ma w związku z tym  przed es, 6. ósemką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii

t. 38

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Dolny dźwięk 2. szesnastki zapisany jest w AI jako eis, a przed dolną nutą następnej szesnastki nie ma  przywracającego e. W kontekście doprecyzowanej notacji późniejszych źródeł brak  musi być uznany za błąd, mimo że z czysto harmonicznego punktu widzenia wersja z powtórzonym eis nie byłaby całkiem niemożliwa (choć raczej nie w stylistyce młodego Chopina, który zdradzał wyraźną predylekcję do czterodźwięków zmniejszonych). W A widać ślady zmiany tego eis na f. Por. Preludium cis op. 45, t. 79.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii

t. 42

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

AI, odczyt dosłowny

AI, możliwa interpretacja

Wf (→Wn,Wa)

TGTU (bez ## gisis)

Propozycja redakcji
..

Odczytane dosłownie AI ma w ostatniej grupie szesnastek dwie nuty inne niż w wersji opublikowanej: 2. szesnastkę ais (bez ) i 4. szesnastkę Ais. Zdaniem redakcji jest to wynik nałożenia się niedokładności i poprawek, a zamierzony przez Chopina tekst nie różni się od tekstu pozostałych źródeł:

  • pisząc ais Chopin miał zapewne na myśli a i zaczął nawet pisać  przed tą nutą. Zamiast dokończyć znak, prawdopodobnie zdecydował się jednak na gisis, choć przerobiona (?) nuta nadal bardziej przypomina a/ais;
  • ostatnia szesnastka jest przypuszczalnie zapisana nieprecyzyjnie, za nisko.

W tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wn,Wa), uzupełnioną o ostrzegawczy  przed gisis.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Niedokładna wysokość nut A

t. 47

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI 7. szesnastka zapisana jest jako dis3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii