mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy w liczbie linii dodanych

t. 166-167

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI oba akordy na 2. i 3. ósemce t. 166 zapisane są w kluczu wiolinowym i w obu Chopin wpisał dolną nutę pod linia dodaną. Błąd popełniony został w obu wersjach tego taktu, a także na 2. ósemce t. 167 w 1. volcie. Przy tym w zapisie pierwszego z omawianych 5 akordów (2. ósemka t. 166, 1. volta) występują tylko 2 linie dodane, tak iż najniższa nuta brzmi g, a w czterech pozostałych – 3 linie dodane, co daje es jako najniższa nutę. W pozostałych źródłach zapis jest prawidłowy (dotyczy tylko 2. volty, gdyż nie maja one repetycji drugiej części tej wariacji).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy w liczbie linii dodanych

t. 176

Utwór: op. 43, Tarantela

as1 w A, akcent długi

as1 w KF3 (→Wf→Ww), akcent krótki

fes1 w Wn, bez akcentu

fes1 w Wa, akcent krótki

Propozycja redakcji
..

W A i KF3 (→Wf→Ww) jako najwyższy składnik akordu na 2. miarę l.r. pojawia się dźwięk as1. O niemal pewnej pomyłce Chopina świadczy m.in.  postawiony przy tym dźwięku w A, niemający przed as1 żadnego uzasadnienia; znak ten pominięto w KF3 (→Wf→Ww). Prawidłowy tekst (z fes1) jest w Wa zapewne wynikiem adiustacji wydawcy, wydaje się to natomiast mało prawdopodobne w pełnym błędów Wn1: fes1 występowało więc przypuszczalnie już w [KF1]. Por. sąsiednią uwagę.

Niewątpliwy akcent długi widoczny w A odtworzono niedokładnie – jako krótki – w KF3 (→Wf→Ww) i Wa, a pominięto w Wn. Por. t. 164-178.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Błędy KF

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

f3 w akordzie w ApI i A

! miniat: wycinek;                     tr = EZnieU = nuty i akcent, bez bemola;               red z bemolem

d3 w Af, Wf1 (→Wf2) i Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZTU = nuty, znaki chromatyczne i akcent

es3 w Wn1 (→Wa)

! miniat: wycinek Wa1;                                  EZnieU1
..

Wersja ApI i A z f3 jako najwyższą nutą akordu na 2. mierze taktu jest niemal na pewno pomył­ko­wa, a od początku zamierzone przez Chopina było d3. Przemawia za tym:

  • d3 w tym miejscu w Af, napisanym niemal na pewno wcześniej niż A;
  • analogia melodyczna motywów na począt­ku t. 255 i 257 ze wznoszącymi sekstami, odpowiednio des1-des3-b3 i f1-f2-d3;
  • d3 w Wf1 (→Wf2), co wobec błędnej wersji Wn1 (patrz niżej) musiało być efektem korekty, najprawdopodobniej Chopinowskiej;
  • naturalność oktawowego chwytu piani­stycznego.

Omawiana nuta jest ponadto w A zapisana nie­dokładnie, tak iż w Wn1 (→Wa) odtworzono ją jako es3. W Wn2 (→Wn3,WfSB) zmieniono ją na d3, co mogłoby być jedną ze zmian podpo­wiedzianych przez Chopina, jeśli dopuścić możli­wość jego współudziału w redagowaniu Wn2.

Nierozwiązany akord nonowy musiał być przez wykonawców traktowany jako błąd, a narzucającą się poprawką (zwłaszcza bez dostępu do A) jest zmiana es3 na d3. Z tego względu w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") tych źródeł podajemy d3. W ten sposób poprawiono to również

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 296

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią nutę l.r. A ma as1. Jest to niemal na pewno błąd – por. analogiczne figury w t. 300, 302 i 304-306. Błędy w liczbie linii dodanych to najczęściej popełniane przez Chopina błędy wysokościowe (nie licząc tych związanych z notacją znaków chromatycz­nych). Wn (→Wf→Wa) ma prawidłowy tekst, co można przypisać korekcie Chopina lub szczęśliwej pomyłce, gdyż nie widać śladów poprawek w druku, a nuta w A, mimo trzech linii dodanych, zapisana jest niżej niż poprzednie g1.
W omawianym miejscu widoczna jest w A poprawka. Wprawdzie skreślenia są bardzo staranne, ale ich umiejscowienie pozwala wskazać e1 i d1 jako przypuszczalnie skreślone pierwotne (lub tylko pomyłkowe) dwie ostatnie nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn