mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy w liczbie linii dodanych

t.

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

g3 w A

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.         g3 zamiast b3 EZnieU

c4 w Wf1

EZnieU1

b3 w Wf2, Wn i Wa

TGTU
..

Wersja A to zapewne błąd tercjowy, przy większej liczbie linii dodanych zdarzający się Chopinowi niejednokotnie – por. np. Polonez cis op. 26 nr 1, t. 5 czy Koncert f op. 21, cz. II, t. 83. Chopin poprawiał go dwukrotnie w korektach Wf – Wf1 ma c4, a dopiero Wf2 i pozostałe wydania mają b3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

es4, d4, c4 w ApI, interpretacja całości

es4, d4, c4 w ApI, interpretacja całości

es4, d4, c4 w ApI, prawdopodobna wersja podstawowa (bez przednutek)

es4, d4, c4 w ApI, prawdopodobna wersja podstawowa (bez przednutek)

3 razy f3 w A

TGTU koor ApI

3 razy f3 w A
..

Takt ten to jedno z nielicznych miejsc, w których Chopin, pracując nad tą wariacją, zmienił rysunek melodii utworzonej przez najwyższe nuty pr.r. (patrz też t. 11 i 24). Interpretacja zapisu ApI nastręcza pewnych trudności, gdyż nie jest jasne, czy 3 przednutki, które mogły być dopisane później, miały być uzupełnieniem figuracji, czy tylko oryginalnym sposobem zamarkowania zmiany koncepcji najwyższych nut na wersję ostateczną. Za tą drugą możliwością przemawia analogiczny t. 20, w którym ApI ma wpisaną bez żadnych wahań wersję ostateczną. Pisownia tych przednutek jest w każdym przypadku zadziwiająca, gdyż każda z nich ma inną postać, kolejno szesnastki, przekreślonej ósemki i ósemki. Być może Chopin chciał wypróbować różne formy zapisu, by zobaczyć, która wyda mu się najbardziej odpowiednia.
Oba rękopisy nieznacznie różnią się także wersją 2. i 4. figury l.r. – patrz uwaga poniżej.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 5

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

A (→Wf→Wn1,Wa) ma błędnie decymę A2-Cis. Jest to oczywista pomyłka Chopina w liczbie linii dodanych. Wysokość nuty poprawiono w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A

t. 6

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

Zapisując szesnastki melodii bez przenośnika oktawowego, Chopin popełnił w całej tej wariacji 14 błędów, w tym 6 błędów tercjowych, które w tym kontekście polegają na wpisaniu o jedną linię dodaną za dużo. Oto lista pomyłek:

  • t. 6 – d4 zamiast h3, d4 zamiast c4, d4 zamiast b3 (pierwszy z tych błędów został być może poprawiony przez złączenie dwóch linii dodanych w jedną);
  • t. 7 – wszystkie 4 nuty, c4 zamiast a3, d4 zamiast b3, f4 zamiast c4, f4 zamiast d4;
  • t. 9 – e4 zamiast c4, e4 zamiast f4;
  • t. 10 – d4 zamiast c4;
  • t. 19 – b3 zamiast c4;
  • t. 22 – h3 zamiast c4;
  • t. 23 – b3 zamiast a3, b3 zamiast c4.

Literowe nazwy dźwięków wpisane nad nutami pozwalają z łatwością wyłapać te pomyłki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych

t. 16

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

KG ma tu pomyłkowo akord es-fis-a-cis1-dis1 (brak linii dodanej pod dwiema górnymi nutami). W Wn błąd poprawiono.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KG