Zagadnienia : Skrótowy zapis A

t. 2

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

..

Takt ten zapisany jest w rękopisach jako powtórzenie poprzedniego. Chopin użył dwóch znaków /, wpisanych na dolnej pięciolinii, na wysokości partii każdej z rąk. Mogło to sugerować uwzględnienie przy rozwinięciu skrótu jedynie nut, gdyż znaki dynamiczne zapisane są w t. 1 nad górną pięciolinią – patrz dotycząca ich uwaga w t. 1.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 3

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

..

W A (→KF) niektóre powtarzające się sześcioósemkowe figury akompaniamentu oznaczone są skrótowo znakami /. W A dotyczy to 2. połowy t. 3, 5, 9, 11, 13, 17 i 19, całego t. 14 i 1. połowy t. 12, a w KF ponadto 1. połowy t. 10. W wydaniach wszystkie skróty rozwinięto.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF 2., 3. i 4. grupa szesnastek zapisane są skrótowo jako powtórzenie pierwszej. Notacja ta – z pewnością zaczerpnięta z [A] – niewątpliwie oznacza powtórzenie realnych wysokości dźwięków z 1. grupy, a nie samych nut bez znaków chromatycznych, czego nie zrozumiano początkowo w żadnym z pierwszych wydań (Wf, Wa1, Wn1). Konieczne krzyżyki, pojedyncze i podwójne, dodano dopiero w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 4-20

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

..

T. 4, 8 i 20 zapisane są w A (→KF) skrótowo za pomocą symboli /, oznaczających powtórzenie poprzedniego taktu. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 4

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Akcent w A, interpretacja kontekstowa

Bez znaku w KF i Wf (→Wa)

Kropka staccato w Wn

miniat wycinek.                 EZnieU

..

W A (→KF) partia l.r. oznaczona jest skrótowo jako powtórzenie t. 3. Przy rozwijaniu tego skrótu zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn pominięto akcent, prawdopodobnie uważając go za odnoszący się do pr.r. Chopin jednak wiązał akcenty raczej z l.r., czego dowodzi zapis t. 12, w którym akcent postawiony jest nad akordem l.r. W KF – inaczej niż w A – akcenty w t. 1-3 są umieszczone bliżej partii pr.r., co niejako usprawiedliwia pominięcie akcentu w Wn, ale nie dodanie kropki staccato w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Skrótowy zapis A , Niedokładności KF