Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 285

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez napisu.         Tu widły do laseczki szesnastki a1

Przesunięte  w Wn

EZnieU

Przedłużone  w Wa

EZTU

..

Ponieważ oczywistym punktem docelowym widełek  jest  w następnym takcie, w tekście głównym odpowiednio przedłużamy znak widniejący w Wf. Identyczny retusz wprowadzono już w Wa, natomiast w Wn znak przesunięto (bez wydłużania), tak by dochodził do końca taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 286

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                 EZTU

Przedłużone  w Wn3

EZnieU

..

Inaczej niż w poprzednim takcie, przedłużenie widełek  nie jest tu uzasadnione, gdyż punkt docelowy crescenda nie został explicite wskazany – w t. 287 nie ma . Krótszy znak nie determinuje zresztą sposobu wykonania – można go uznać za sugestię nieco wcześniejszego punktu kulminacyjnego, tak by w pewnym stopniu przygotować nadchodzące , można jednak również uważać sempre cresc. za obowiązujące do końca taktu, niezależnie od zakresu znaku .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 293-295

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A

!!!   miniat: t. 293 i 295 (z małym odstępem), tylko górna 5-linia, bez piano i Solo, z numerami taktów.               EZTU (2 x )

Różne  w Wn1 (→Wf)

EZnieU 293 + EZTU 295

Dłuższe  w Wa i Wn2

2 x EZnieU

..

W tekście głównym podajemy widełki  na podstawie A. Jest to jedyna wersja, której autentyczność nie budzi żadnych wątpliwości. Sensowną muzycznie wersję Wn1 (→Wf) można uważać za równorzędny wariant; może ona jednak być wynikiem niestaranności sztycharza. W wersji Wa i Wn2 można widzieć dowolną próbę ujednolicenia pisowni Wn1 (→Wf) lub kolejną niedokładność.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 294-295

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez znaku w A (→WfWa) i Wn1

!!!   miniat: te 2 takty.                      Tu pusta klisza 

 w KF, prawdopodobna interpretacja

TGTU

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy widełki  wpisane przez Chopina w KF (→Wn). Wątpliwość budzi dokładny zakres znaku – jest on wpisany w t. 294, ostatnim w linijce i wyraźnie wykracza poza kreskę taktową, jednak w t. 295 nie ma jego kontynuacji. Przyjmujemy, że oznacza to taki zakres, jaki mają analogiczne t. 375-376 i 396-397, w których również widełki zostały w KF dopisane przez Chopina. W Wn1 znak pominięto (być może sztycharz nie był pewien, jak rozumieć opisaną notację), a w Wn2 (→Wn3) widełkom nadano nieco dłuższy zasięg, wzorowany na t. 273-274, co wydaje się mniej uzasadnione, gdyż:

  • brak kontynuacji znaku w nowej linii sugeruje tylko nieznaczne przedłużenie, a nie całotaktowe;
  • dłuższy znak Chopin wpisał tylko raz, krótsze – 2 razy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 297

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.                EZTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf)

Dłuższe  w Wn2

EZnieU

..

Brak widełek  w Wn1 (→Wf) może być przeoczeniem sztycharza lub korektą Chopina – patrz t. 293-295. Znak w Wa to zapewne część adiustacji ujednolicającej oznaczenia na wzór analogicznych t. 293 i 295. Znak w Wn2 dodano biorąc pod uwagę A, jednak zakres  powtórzono za Wn1 w t. 293.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn