mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 141-143

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

  w Af (→Wf)

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, wycinek (tu Af, bez klucza 143!).             TGTU = para wideł w t. 141-3 i 145-7

  w Wn

141 początek  nad kwartą l.r., 142 koniec przed oktawą e1-e2. Znak  zacząć lekko przed ostatnią ósemką 142

 w Wa

jak TGTU, ale tylko  
..

W tekście głównym podajemy widełki   na podstawie Af (→Wf), w którym są one zgodne z wszystkimi oznaczeniami źródeł w analogicznych t. 145-147. Sugeruje to, że znaki Wn mogą być w omawianych taktach niedokładne. Brak drugiego znaku w Wa to zapewne pomyłka.
W AI tego rodzaju oznaczeń nie ma aż do końca Mazurka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 146-147

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

TGTU 2 znaki

Dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

od 1. do końca ostatniej ósemki oba razy
..

W tekście głównym zachowujemy w przybliżeniu zakresy widełek  wpisanych w A. Rozciągnięcie znaków na całe takty, jak to zrobiono w Wf (→Wn,Wa), to częsta maniera wśród sztycharzy Chopinowskich pierwszych wydań. Różnica, choć niewielka, może sugerować błędną interpretację, zwłaszcza przy końcu taktu – trudno przypuszczać, by Chopin chciał przeciągać crescenda poza przedostatnią, najwyższą ósemkę. Patrz też t. 148.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 147-148

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

2 różnej długości  w A

!!!   miniat: nic.                tr puste;                red = EZnieU (tylko  151-2)

4 dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

4 krótsze  proponowane przez redakcję

EZTU
..

W t. 147-148 i 151-152 proponujemy w tekście głównym widełki  zgodne z zapisem A w analogicznych t. 3-8 – patrz uwaga do t. 19-24. Znaki dodane w t. 147-148 w korekcie Wf (→Wn,Wa) – prawdopodobnie na polecenie Chopina – są wprawdzie wyraźnie dłuższe, ale nie ma pewności, czy zostały odtworzone w pełni zgodnie z jego intencją (niedokładności w tej materii były bardzo częste, a i sam Chopin mógł się zasugerować dłuższymi znakami widocznymi w analogicznych taktach na tej stronie). Te dłuższe znaki można jednak we wszystkich czterech taktach uważać za równorzędną alternatywę dla naszej propozycji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf

t. 148

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Półtaktowe  w A

EZnieU

Całotaktowe  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

 proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zapis A interpretujemy jako niekompletny, a być może pomyłkowy. Chopin wpisał  tylko w 1. połowie taktu, na której w A kończy się linijka tekstu, być może sądząc, że to już cały takt albo po prostu zapominając wpisać dokończenie znaku w nowej linii. W każdym razie rysunek figuracji w tym takcie sugeruje kontynuację crescenda w 2. połowie taktu i to do samego końca, gdyż najwyższa nuta przypada dopiero na początek następnego taktu (inaczej niż w poprzednich dwóch). Z tego względu, w tekście głównym początek znaku wzorujemy na poprzednich, analogicznych taktach, a zakończenie doprowadzamy do końca taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 156-157

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

  w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek łączony, tylko górna 5-linia, te takty.             EZnieU = widły i kreska taktowa

  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

  proponowane przez redakcję
..

Zmiana zakresu widełek   to z pewnością efekt rutynowej adiustacji sztycharza Wf (→Wn,Wa), który dopasował znaki do struktur rytmicznych – całego taktu w t. 156 i połowy taktu w t. 157. W notacji A zwraca uwagę znak  w t. 157. Rozpoczyna się on wyraźnie przed pierwszymi nutami (takt ten rozpoczyna nową linijkę) i dochodzi tylko do 5. ósemki taktu, co stanowi wyraźny kontrast z niemal całotaktowym  w poprzednim takcie. Takie położenie znaku można, zdaniem redakcji, wytłumaczyć brakiem miejsca między pięcioliniami w 2. połowie taktu i chęcią zrekompensowania jego nadmiernego skrócenia przez wcześniejsze rozpoczęcie znaku z lewej strony, tak by jego długość była porównywalna ze znakiem . Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy wynikającą z powyższej analizy interpretację kontekstową znaków A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych