Zagadnienia : Niedokładności KF

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).
Podobnie w niemal wszystkich analogicznych miejscach – por. t. 8, 20 i 36, a także 12 i 40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

Rozdzielone łuki w A

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 4. miara t. 4 i 1. miara t. 5.                        EZTU na 2 linijkach

Niejednoznaczne łuki KF, odczyt dosłowny

t. 3-4 EZTU + t. 5-7 EZnieU

Ciągły łuk w Wf (→Wa), Wn i KGS

EZnieU obie linijki

..

Łuki w A są wyraźnie rozdzielone, tak iż nie jest jasne, co zmyliło sztycharza Wf (→Wa), że nieuwzględnił tego podziału. Łukowanie KF jest niejasne – łuk w t. 4, na końcu linii, nie sugeruje kontynuacji, ale łuk na początku t. 5 wyraźnie tak. W rezultacie także Wn ma ciągły łuk w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KF

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuk od 2. do t. 5 w A (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, t. 4 + ósemka t. 5, tylko dolna 5-linia.                    EZTU (na 2 linijkach)

Łuk od 1. ósemki do t. 5 w KF

EZnieU (2 linijki)

Łuk od 1. do 6. ósemki w Wn

EZnieU1

..

W tekście głównym podajemy łuk A (→WfWa). Łuk KF rozpoczyna się o ósemkę wcześniej, a w Wn przesunięto także jego koniec, co upodobniło ten łuk do poprzednich, utrwalając fałszywy obraz artykulacji tych figur – patrz uwagi w t. 1-2 i 2-4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KF

t. 4

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Akcent w A, interpretacja kontekstowa

Bez znaku w KF i Wf (→Wa)

Kropka staccato w Wn

miniat wycinek.                 EZnieU

..

W A (→KF) partia l.r. oznaczona jest skrótowo jako powtórzenie t. 3. Przy rozwijaniu tego skrótu zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn pominięto akcent, prawdopodobnie uważając go za odnoszący się do pr.r. Chopin jednak wiązał akcenty raczej z l.r., czego dowodzi zapis t. 12, w którym akcent postawiony jest nad akordem l.r. W KF – inaczej niż w A – akcenty w t. 1-3 są umieszczone bliżej partii pr.r., co niejako usprawiedliwia pominięcie akcentu w Wn, ale nie dodanie kropki staccato w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Skrótowy zapis A , Niedokładności KF

t. 5-37

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 kliniki w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: jak widać.                       EZTU (z ff 3x)

4 kropki w A, możliwa interpretacja

EZnieU

3 kliniki i kropka w KF

EZnieU w t. 13, reszta EZTU

2 razy 2 kropki w Wf (→Wa)

w t. 13 i 29, poza tym puste.       EZnieU1

4 razy 2 kropki w Wn

EZnieU1

..

Znaki, którymi Chopin opatrzył w A ćwierćnuty w t. 5, 13, 29 i 37, mogą w tym kontekście oznaczać jedynie staccato, nie jest jednak oczywiste, czy chodziło o kliniki czy kropki. Różnią się one bowiem wyraźnie od kropek (np. licznych kropek przedłużających półnuty lub ćwierćnuty), ale też ich kształt nie przywodzi na myśl kliników lub choćby pionowych kreseczek, które można by z nimi łatwo utożsamić.  Z tego względu oprócz kliników w tekście głównym proponujemy także kropki jako rozwiązanie alternatywne. W pozostałych źródłach niedokładnie odtworzono pisownię A; wyjątkiem jest Wn, w którym notację ujednolicono do postaci niepojawiającej się w tych taktach ani w A, ani w KF.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Kliniki , Niedokładności KF