mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładna wysokość nut A

t. 18

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

fis w A (prawdopodobna interpretacja→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, szesnastka i ćwierćnuta, obie pięciolinie.                     TGTU = fis dolna nuta

gis w KF (→Wn)

na miniaturze KF.                       gis zamiast fis,
..

Dolna nuta szesnastkowego akordu jest w A postawiona nieprecyzyjnie, tak iż nie jest pewne, czy Chopin miał na myśli fis, czy gis. Zdaniem redakcji, nutę należy odczytywać jako fis, gdyż zakrywa ona całą szerokość linii – por. podobnie położone fis linijkę wyżej, na 2. mierze t. 12. Fontana, jako profesjonalny muzyk, mógł się zasugerować podobnym zwrotem występującym dwa takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A

t. 19

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

cis1-fis1 w A

!!!   miniat: wycinek, ta grupa, tylko górna 5-linia.                EZTU = kwarta cis1-fis1 na 2

cis1-g1 w KF (→Wn), Wf (→Wa) i KGS

EZnieU
..

Jako 2. ćwierćnutę dolnego głosu podajemy cis1-fis1 według A. Występujące w pozostałych źródłach cis1-g1 to prawdopodobnie pomyłka – zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf – którą mogły sprowokować dwa czynniki:

  • podobieństwo t. 19 i 20;
  • nieco wyższe, mogące sugerować g1, położenie górnej nuty dwudźwięku w A. Sugestię wzmacnia przesunięcie poziome dolnego głosu względem ais1 górnego, tak jakby miały one tworzyć interwał sekundy. Przejrzenie pod tym kątem całego Preludium uświadamia jednak, że podobne przesunięcia pojawiają się jako drobna niedokładność bez związku z interwałem sekundy – por. 2. miarę t. 1, 3 czy 15. Co więcej, tam gdzie Chopin od razu, bez poprawek zapisał akord cis1-g1-ais1, dolny głos wpisał po lewej, a nie po prawej stronie ósemki górnego głosu (t. 15 i 20).

Za tym, że Chopin miał tu na myśli fis1, przema­wia również argument natury stylistycznej – w analogicznym t. 15, mającym na 3. mierze akord h-moll (tak jak omawiany takt, a inaczej niż podobne t. 16 i 20) użyto fis1. Z drugiej strony, brak poprawek w egzemplarzach lekcyjnych sugeruje, że Chopin akceptował na lekcjach wersję z g1, którą można tym samym traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładna wysokość nut A , Błędy KF

t. 20

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Czwarta szesnastka pr.r. jest w A zapisana za nisko, tak iż bardziej przypomina des1 niż es1. Tak też odczytano to w Wn1 (→Wn1a). Błędne des1 pojawia się także w KDP i Wa, a ślady widoczne w Wf dowodzą, że i w tym wydaniu początkowo wydrukowano des1. Stanowi to mocny argument za – bezpośrednim lub pośrednim – pochodzeniem wszystkich tych źródeł od A. Oprócz AI i Wf prawidłowy tekst ma również Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf

t. 22

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

Bardziej prawdopodobne odczytanie A (→Wn) oraz Wf i Wa

Mniej prawdopodobne odczytanie A
..

W A 9. ósemka zapisana jest niżej niż np. 3., 6. i 12. Można ją w związku z tym odczytać również jako f1. Zgodna wersja Wf i Wa oraz porównanie z analogicznym t. 104 przemawiają jednak zdecydowanie za g1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A

t. 31

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

..

Ostatni dwudźwięk dolnego głosu wygląda w A jak tercja, ponieważ dolna nuta wpisana jest nieco za nisko. Ślady poprawki widoczne w Wf dowodzą, że istotnie zmyliło to sztycharza i musiało być korygowane w druku.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf