mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W obu autografach nie ma  podwyższającego a1 na ais1. Błąd występuje także w Wa, gdzie powtórzono go za odbitką korektorską Wf. W samym Wf Chopin dodał pominięty znak, prawidłowy tekst ma również Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wa

t. 6-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to f w t. 6, c1 i b w t. 7, g i ges w t. 8, f w t. 9 i 11, B i G w t. 11, B w t. 12 i Ges w t. 13. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko  B w t. 11). W innych wydaniach dodano większość potrzebnych znaków – w Wa1 wszystkie oprócz  Ges w t. 13, a w Wn1 wszystkie oprócz kasowników f w t. 6 i G w t. 11 (w Wn2 uzupełniono pierwszy z nich). Jedynie Wa2 ma w pełni poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6-11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

Podobnie jak w Preludium fis nr 8, Chopin uważał, że środkowe nuty triol nie wymagają znaku chromatycznego, jeśli odpowiedni znak był wpisany przed położoną oktawę wyżej nutą górnego głosu. W A (→KF→Wf) i KGS nie ma ani jednego z 8 potrzebnych znaków –  c i d w t. 6, g w t. 7, c w t. 9-10, d w t. 10-11 i  dis w t. 11. W pozostałych wydaniach uzupełniono większość znaków, jednak żadne nie ma w pełni poprawnego tekstu:

  • w Wn1 dodano 6 znaków – pominięto  c w t. 10 i  dis w t. 11;
  • w Wn2 dodano do nich tylko  w t. 11;
  • w Wa1 dodano 5 znaków – pominięto  d w t. 6 i 10 oraz  dis w t. 11;
  • w Wa2 dodano do nich tylko  d w t. 6 i 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W źródłach nie ma znaku przed górną nuta tercji na 4. ósemce taktu, tak iż należałoby ją odczytywać jako e-ges. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – charakterystyczny postęp f(-d1) – e-g – es-a pojawia się w Preludium 10 razy (nie licząc tego miejsca), zawsze z g, także gdy jest poprzedzony sekstą ges-es (w t. 41). Analogiczne postępy występują wielokrotnie także w innych kontekstach harmonicznych, zawsze z małą tercją na drugiej ósemce. Chopin miał więc pełne prawo uważać za oczywisty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

..

W żadnym źródle nie ma  przywracającego gis w 2. połowie taktu. Tego rodzaju błędy należą do najczęściej popełnianych przez Chopina. Brzmienie gis jest w tym miejscu tak oczywiste, że błędu nie zauważono w Wa mimo dodania  ostrzegawczego przed gis1 w 2. akordzie pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa