mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 221

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

dis1-fis1 przetrzymane w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 221 + 1. ósemka 222; tylko dolna 5-linia, bez fz i pedału.              EZnieU = 2 łuki

dis1-fis​​​​​​​1 powtórzone w WfH

Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU = nawias i 2 luki
..

Łuki przetrzymujące tercję dis1-fis1 zostały skreślone w WfH. Prawdopodobieństwo autentyczności tego wariantu wydaje się wysokie, jeśli wziąć pod uwagę szereg innych, niemal na pewno Chopinowskich wariantów wpisanych w tym egzemplarzu. Sposób skreślenia jest podobny do Chopinowskiego – por. np. skreślenia w egzemplarzu lekcyjnym Nokturnu Des op. 27 nr 2, t. 45. W tekście głównym możliwość opuszczenia łuków sygnalizujemy za pomocą nawiasów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 223-224

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Przetrzymane gis1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 223 i pierwsza 224, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk i nuta

Bez gis1 w t. 224 w WfH

Tu pusta klisza 
..

Widoczne w WfH skreślenie przetrzymanej nuty gis1 na początku taktu może oznaczać wariant – por. analogiczny t. 228. Chodziło prawdopodobnie o ułatwienie, gdyż pominięcie przetrzymania tej nuty, brzmieniowo praktycznie niezauważalne, umożliwia wykonanie sekundy fis1-gis1 1. palcem, co z kolei pozwala na łatwiejsze palcowanie górnego głosu. Niewykluczone jednak, iż skreślenie miało tu jedynie sugestywnie sygnalizować brak uderzenia tej nuty wraz z oktawą e1-e2, na co wskazuje kilka innych podobnych skreśleń – patrz t. 294-295, a także 334-335, 370-371, 377-378.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 243-244

Utwór: op. 42, Walc As-dur

do a3 w Wf, Wn i Wa

TGTU

do a4 w WfD

TR = ramka (jak przy voltach), początek h2 koniec do e3), z prawej strony otwarta, potem nad a3 dać '8' (znak oktawy) i 'loco' i zaraz za '8'

RED=wariant jak w WN
..

W WfD Chopin skrótowo zaznaczył (ołówkiem) rozbudowanie figuracji o oktawę. Podobne rozwiązanie można spotkać w Etiudzie f op. 25 nr 2, t. 67, Nokturnach fis op. 48 nr 2, t. 113-114 i E op. 62 nr 2, t. 68-69 oraz Walcu As op. 34 nr 1, t. 163-164 i 167-168. W niektórych przypadkach pomysł wariantu mógł wiązać się z rozszerzoną skalą fortepianu, która w ostatnich latach życia Chopina sięgała do a4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 256-257

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 256 i 1. ósemka 257, obie pięciolinie.                       EZTU (na dwóch systemach)

WfH, odczyt dosłowny

EZnieU

WfH, interpretacja kontekstowa

EZnieU1
..

Przenośnik oktawowy, dopisany w WfH, definiuje najprawdopodobniej autentyczny wariant. Zdaniem redakcji, jest znacznie prawdopodobniejsze, że w intencji piszącego oznaczał on przeniesienie o oktawę całej figury obu rąk, a nie tylko pr.r. – por. t. 250-252.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 260

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez postępu basów w ApI, Af i A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, tu A.                  tylko pauza na właściwej wysokości (na 3. linii)

Des-des i C-c w Wf i Wa3

TGTU
..

Oktawowy postęp basu w 2. połowie taktu został przez Chopina dodany w korekcie Wf1. Uzupełnienie to, zaczerpnięte niewątpliwie z Wf, wprowadzono także w Wa3. Zdaniem redakcji, to niewątpliwe ulepszenie wersji na 1 fortepian, w intencji kompozytora miało prawdopodobnie dotyczyć także wersji utworu z orkiestrą (jako uzupełnienie partii wiolonczel i kontrabasów). Kilka lat później, również tylko w wersji na 1 fortepian Chopin wprowadził zmianę w pierwszym Tutti III cz. Koncertu f op. 21. Także tam można podejrzewać, że zmieniona tekst miał dotyczyć partii orkiestry również w pełnej wersji utworu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji