mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Korekty enharmonii

t. 331

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI i A nie ma  przed 2. szesnastką (E), a w A także  przed 13. szesnastką (fis). Znaki dodano w Wn (→Wf,Wa). W ApI Chopin nie zapomniał , bo poprzednią nutę zapisał enharmonicznie jako f.
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed 4. szesnastką (G).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Korekty enharmonii

t. 370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ges2 w A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

EZTU = bemol i ges2 na 1. szesnastce taktu ale bez kaso g2 na 12. szesnastce 

g2 w ApI, Wf i Wa3

EZTU = ges2 z bemolem na 1. szesnastce + kaso g2 na 12. 16ce
..

Występująca w A i większości wydań wersja z ges2 jako 12. szesnastką jest z pewnością błędna – Chopin zapomniał odwołać  postawiony przed ges2, 1. nutą taktu. Dowodzi tego:

  • g2 występujące w ApI; nie ma tam wprawdzie , ale nie jest on potrzebny, gdyż 1. szesnastka taktu jest zapisana jako fis2, a nie ges2;
  • kasownik dodany przed tą nutą w Wf, prawdopodobnie przez Chopina;
  • g1 dwukrotnie pojawiające się na 2. mierze taktu w l.r. – gdyby Chopin mimo to chciał mieć ges2 w pr.r., z pewnością nie omieszkałby tego wyraźnie zaznaczyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 415-423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako przedostatnią ósemkę t. 415 A (→Wn) ma dis2. W korekcie Wf (→Wa) Chopin zmienił pisownię tej nuty na es2. Identycznej zmiany dokonał w zapisie najwyższej nuty akordu na przedostatniej ósemce t. 423. Podobnie w t. 455 i 463.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 416

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn) ćwierćnuta dolnego głosu zapisana jest jako gis2. Podobnie dolną nutą 3. ósemki jest gis1. Korygując Wf (→Wa), Chopin zmienił pisownię obu nut na as2(1), zgodnie z tym, jak zapisał wszystkie następne wystąpienia podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Ślady zmian widoczne w Wf dowodzą, że Chopin zmienił notację enharmoniczną akordu – c1 (z ostrzegawczym ) zastąpiło pierwotne his1. Za tą zmianą poszły przypuszczalnie następne – usunięto kasowniki ostrzegawcze przed szesnastką c1 w t. 436 i c2 w t. 437. Wszystkie te znaki są po t. 434-435 w zasadzie niepotrzebne, świadczą jednak, że panująca przynajmniej od t. 324 tonacja H-dur wywołała u kompozytora potrzebę wyraźnego zasygnalizowania rozpoczynającego się w omawianych taktach powrotu do e-moll.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Korekty enharmonii , Ostatni znak przykluczowy