op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
t. 162
Zastąpienie występującej w ApI tercji akordu septymowego (e) przez kwintę g wydaje się być raczej pomyłką kompozytora niż zamierzoną zmianą. Wskazuje na to:
- zupełny brak w tej wersji – przy wykonywaniu Wariacji solo – tercji akordu na 4. ósemce taktu,
- e występujące w odpowiednim akordzie w obu analogicznych t. 138 i 146,
- obecność tercji w partii orkiestry, która w tym takcie niczym nie różni się od obu poprzednich, analogicznych miejsc.
W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję tego akordu zapisaną w ApI, uzupełniając przed tą nutą, pominięty w tym roboczym rękopisie niewątpliwie przez nieuwagę.
Patrz też uwaga w następnym takcie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy A
notacja: Wysokość