Zagadnienia : Ostatni znak przykluczowy

t. 43-44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36 i 39-40, Chopin pominął w rękopisach niektóre z potrzebnych znaków chromatycznych, w tym wypadku tylko bemoli. W ApI brakuje  przed 14. szesnastką t. 43 (ges2) i 10. szesnastką t. 44 (ges), a w A przed 14. szesnastką t. 43 (ges2) oraz 8. i 20. szes­na­stką t. 44 (ges1 i ges). Wszystkie pominięte w A znaki dodano już w Wn1, co powtórzono w pozo­stałych wydaniach. W tekście głównym pomijamy niepotrzebne powtórzenie.
W notacji ApI zwracają uwagę niepotrzebne powtórzenia bemoli przed ges3 w t. 43 (jak w A) i ges1 w t. 44, a także 3 bemole (ostrzegawcze?) przed es3 w t. 43 oraz es2es pr.r. w t. 44.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 87

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es2. W ApI Chopin wpisał  przed es1 w partii l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 150

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym pomijamy występujący w A (→Wn1Wf,Wa,Wn2WfSB), nieuzasadniony  (ostrzegawczy?) przed a1. Znak pominięto także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Ostatni znak przykluczowy

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Zarówno w ostatnim akordzie l.r., jak i w pasażu pr.r. na 4. mierze taktu ani w ApI czy Af, ani w A (→Wn1Wf,Wa) nie ma żadnych znaków chromatycznych przed nutami g/ges w różnych oktawach. Wprawdzie ges z harmonicznego punktu widzenia byłoby możliwe, jednak przeoczenie kasowników jest w tym kontekście znacznie prawdopodobniejsze:

  • po zmianie znaków przykluczowych Chopin nie był pewien, które z nich naprawdę obowiązują – świadczą o tym postawione w ApI w t. 255-259 liczne niepotrzebne bemole przed des, ges, as, a nawet es i b; w A pozostał jeszcze bemol przed B na końcu t. 255 i przed ges2 w t. 256;
  • czterodźwięki zmniejszone należały do ulubionych akordów młodego Chopina.

Rozstrzygającego argumentu za g dotarcza partia orkiestry – w głosie drugich skrzypiec występuje g, a skrzypce nie mogły oczywiście grać w tym miejscu ges.

Kasowniki dodano najwcześniej w Wn2 (→WfSB), w sumie 4 znaki podwyższające ges1 na g1 w l.r. oraz ges2, ges1 i ges na g2, g1 i g w pr.r. Pominięty  przy 2. trzydziestodwójce (g3) dodano w Wn3, w którym jednak przeoczono znak przed przedostatnią trzydziestodwójką, g.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A , Ostatni znak przykluczowy

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W rękopisach nie ma znaków chromatycznych w drugiej trioli (na 3. mierze taktu). W tekście głównym uwzględniamy oba bemole dodane – być może przez Chopina w Wn (→Wf,Wa) – mimo że tylko  przywracający as1 jest tu niezbędny. Notabene także w poprzedniej trioli, oktawę wyżej, występujący we wszystkich źródłach przed ges2 również ma charakter ostrzegawczy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy