Zagadnienia : Błędy A

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Pierwsza i ostatnia z kończącej tryl grupy 4 drobnych nut zapisane są w A (→Wn1Wa,Wn2Wn3,WfSB) bez znaków chromatycznych. Naturalne w tym kontekście użycie G na początku tej grupy potwierdzone jest  wpisanym w ApI i dodanym – wraz z ostrzegawczym  przed ges – w korekcie Wf1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 261-262

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez wstawek orkiestrowych w ApI i Wn (→Wa1Wa2, →WfSB)

! miniat: wycinek kombinowany, tu Wn1 – 2 ostatnie szesnastki 261 + 1. ósemka 262 w obu voltach (z małym odstępem pomiędzy.                  Tu bez kliszy 

Postęp tercji w Af, interpretacja kontekstowa

Postęp tercji w A, interpretacja kontekstowa

Postęp sekst w Wf i Wa3

EZTU bez nawiasów z zawartością

Uzupełniona wersja Wf proponowana przez redakcję

EZTU z nawiasami

Zmodyfikowana wersja Wf, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU2

..

Wszystkie trzy źródłowe wersje tekstu zapisa­ne­go drobniejszymi nutami mają raczej charakter dopełnienia harmonicznego partii solowej przy "wykonaniu bez akompaniamentu" niż faktycznej repliki głosów smyczkowych. Wcześniejsze wer­sje Af i A są przy tym bliższe partii orkiestry niż późniejsza, umieszczona w wyższym rejestrze. Wszystkie zapisy zawierają też błędy lub uprosz­czenia rytmiczne; te, które są wyraźnie błędne, odtwarzamy tylko w transkrypcji merytorycznej (wersja "transkrypcja").
Do tekstu głównego przyjmujemy uzupełnioną wersję Wf (powtórzoną też w Wa3), będącą wyrazem najpóźniejszej interakcji Chopina z czystym tekstem partii solowej. Alternatywnie, przy założeniu błędnej wartości rytmicznej seksty des1-b1, proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf1.
Wersje Af i A są brzmieniowo niemal tożsame; pierwsza z nich pozwala zlokalizować błąd w niejasnym zapisie rytmicznym A w t. 261 – ósemka a-c1 ma być szesnastką. Brak wstawek orkiestrowych w ApI wynika z jego roboczego, niewykończonego charakteru, w Wn – przypuszczalnie z niejasności zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 261

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

We wcześniejszej wersji wstawki ilustrującej partię orkiestry – patrz uwaga powyżej – ani w Af, ani w A nie ma  podwyższającego as na a. Odpowiedni znak znajduje się w partii II skrzypiec w ApI i głosach orkiestrowych. Błąd został poprawiony tylko pośrednio – w późniejszej wersji tej wstawki, dodanej w korekcie Wf1, występuje a1 z .

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 263

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

¯ ¯ ¯ w ApIAf i Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1, tylko górna 5-linia.                TGTU

Bez ¯ ¯ ¯ w A

Tu bez kliszy 

..

Na niewątpliwy błąd Chopina w A wskazuje obecność przenośnika oktawowego zarówno we wcześniejszych rękopisach, ApIAf, jak i we wszystkich wydaniach. Czy dodanie tej wskazówki w Wn1 wyszło od Chopina, trudno stwierdzić, gdyż uzupełnienie to mogło się w tym kontekście wydawać oczywiste.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 265

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApIAf i A (→Wn1Wa1Wa2) nie ma obniżającego c2 na ces2. Oczywiste niedopatrzenie Chopina poprawiono w Wf1, Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf