Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 329-330
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w wielu zbliżonych sytuacjach, w A brakuje większości niezbędnych znaków chromatycznych – Chopin wpisał znaki jedynie przed 2. ósemką t. 329 (e2-e3-gis3-e4) i następną szesnastką (h3), przedostatnią szesnastką t. 329 (h1), dolną nutą 2. trioli t. 330 (gis) i dolną nutą 6. trioli t. 330 (dis1). Przy założeniu, że znaki pierwszej dwuósemkowej figury pasażu obowiązują także w drugiej, wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn1 (Wf,Wa,Wn2→WfSB,Wn3). W Wf dodano jeszcze przed e2 na 4. ósemce l.r. w t. 329. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf |
|
t. 336
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed c1. Znak dodano również w WfSB. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wf |
|
t. 337
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
2. i 3. miarę l.r. podajemy w notacji Wf, którą można uważać za udoskonaloną pisownię A (w A nie ma kropki przedłużającej ćwierćnutę fes1). W Wn (→Wa,WfSB) wszystkie ósemki dolnego głosu są trójdźwiękami, gdyż ich laseczki sięgają do fes1, co nie odpowiada zapisowi A i jest przypuszczalnie niedopatrzeniem sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |