op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 2, Wariacje, całość
Tak jak w wielu zbliżonych sytuacjach, w A brakuje większości niezbędnych znaków chromatycznych – Chopin wpisał znaki jedynie przed 2. ósemką t. 329 (e2-e3-gis3-e4) i następną szesnastką (h3), przedostatnią szesnastką t. 329 (h1), dolną nutą 2. trioli t. 330 (gis) i dolną nutą 6. trioli t. 330 (dis1). Przy założeniu, że znaki pierwszej dwuósemkowej figury pasażu obowiązują także w drugiej, wszystkie potrzebne znaki dodano już w Wn1 (Wf,Wa,Wn2→WfSB,Wn3). W Wf dodano jeszcze 
przed e2 na 4. ósemce l.r. w t. 329.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
