Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 43

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w A (→Wn1Wa,Wf1Wf2)

! miniat: wycinek 3 pierwsze triole, tylko dolna 5-linia.            Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZnieU

..

Palcowanie dodane w Wn2 (→Wn3,WfSB), w tym miejscu jak najnaturalniejsze, mogłoby pochodzić od Chopina, jednak z powodów omó­wionych w charakterystyce Wn2 nie podaje­my go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kropki staccato w A

! miniat: wycinek, 2, i 3, okatwa l.r., tylko dolna 5-linia.              TGTU = 4 kropki staccato, po 2 w t. 45 i 46.

Kliniki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

zamiast kropek x 4

..

W tekście głównym zachowujemy kropki staccato zapisane w A wyraźnie w obu taktach. Kliniki w Wn (→Wf,Wa) to przypuszczalnie skutek niestaranności sztycharza lub jego przekonania, że znaki te można uważać za równoznaczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A krzyżyki znajdują się tylko przed górnymi nutami oktaw na przedostatniej ósemce taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Łuk w Wf i Wa

EZnieU2

Łuk w Wn3

EZnieU3

..

Końcówka łuku A jest zdaniem redakcji niedokła­dna – Chopin nie doprowadził łuku do ostatniej szesnastki, by zachować czytelność rękopisu. Łuk z pewnością dotyczy dolnego, wypełnionego trio­lami szesnastkowymi głosu pr.r., i ma obejmować cały takt, jak to w sposób niebudzący wątpliwo­ści zostało oznaczone w t. 45. W ten sposób zin­terpretowany łuk podajemy w tekście głównym. W Wn1 i pozostałych wydaniach oprócz Wn3 łuk rozpoczęto od 2. trioli, co jest niedokładnością spowodowaną umieszczeniem 1. trioli na dolnej pięciolinii. Końcówkę łuku, w Wn1 (→Wn2) odtwarzającą dokładnie notację A, uznano w Wf i Wa za niestarannie wyrysowaną i skrócono. Właściwy zakres z obu stron ma natomiast łuk Wn3, jednak i on, tak jak łuki w pozostałych wydaniach, obejmuje rownież górny głos pr.r., który Chopin w A wyraźnie ominął.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 47-48

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W partii l.r. Chopin wpisał znaki chromatyczne w A tylko przed górnymi nutami oktaw – e w t. 47, e1hfis w t. 48. Wszystkie potrzebne znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,WfSB).
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed f-f1 w t. 47.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A