Zagadnienia : Niedokładności A

t. 265

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całej części Ges-dur V wariacji (t. 263-268) oznaczenia pedalizacji są wpisane w A raczej starannie, ale z większą dbałością o utrzymanie znaków na jednym poziomie niż o dokładność ich umiejscowienia względem nut. W szczególności, znaki  w t. 265 wpisane są przed basowymi Des, co spowodowało, że poprzedzające znaki musiały być wpisane odpowiednio wcześniej. Nie doprowadziło to do znaczącej niedokładności na końcu t. 264, ale na 2. mierze t. 265 znak wypada właściwie przed ósemką des-as-ces1. Tak wczesne puszczenie pedału z pewnością nie leżało jednak w intencji Chopina, gdyż znaki są napisane koło siebie i oznaczają niemal na pewno po prostu zmianę pedału.
Notacja wydań jest podobna do pisowni A, ale dzięki innym proporcjom odstępów między nutami i wielkości znaków mniej myląca.
W WfSB przeoczono znak  na 2. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności A , Błędy WfSB

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 265, znaki pedalizacji w 1. połowie taktu są w A podpisane niedokładnie – pierwszy znak wpisany jest już pod akordem na 2. ósemce taktu, a kolejny znak bezpośrednio za nim, jeszcze przed ćwierćnutą des1 górnego głosu. Ponieważ jednak zapis 2., 3. i 4. ósemki taktu jest bardzo scieśniony, można się domyślić, że niedokładne podpisanie jest wynikiem braku miejsca, tak iż w wydaniach poprawiono tę pisownię zgodnie z analogicznymi miejscami i sensem pianistycznym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 szesnastki w ApI i A (→WnWfSB)

! miniat: wycinek                         EZTU = nuta + wiązanie

Rytm punktowany w Wf i Wa

EZnieU

..

W wersji ApI i A (→WnWfSB) kropka przedłużająca ges1 odnosi się do ósemki i nakazuje przetrzymanie jej do ces2 (w praktyce do uderzanego powtórnie ges1). W wersji Wf1 i Wa kropka odnosi się – także lub tylko – do szesnastki, co wymaga skrócenia wartości następnej nuty. Trudno stwierdzić, czy pojawienie się tej drugiej wersji w Wf1 jest wynikiem korekty Chopina, czy interpretacji nieco mylącego zapisu Chopinowskiego przez sztycharza lub adiustatora, jak to miało miejsce w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Rytm punktowany lub równy , Niedokładności A

t. 270

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całym takcie ApI i A mają tylko jeden  podwyższający as1 na a1 przed 1. szesnastką. W Wn (→Wf) dodano znaki przed a2 w 3. szesnastce i a w 2. połowie taktu. Znak przed a3 ma tylko Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 287

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Kreseczki, wyznaczające zakres obowiązywania wskazówki z t. 282-283, biegną we wszystkich źródłach nieprzerwanie do końca Tutti w t. 290. Nie licząc Wf1 (→Wf2), które mają zwykły przenośnik oktawowy, nakazujący wykonanie oktawę wyżej, zapis ten wydaje się uproszczony, gdyż pojawiająca się na 3. mierze t. 287 faktura akordowa uniemożliwia wykonanie z dodanymi oktawami (con 8va). W transkrypcjach merytorycznych (wersje "redakcja") i w tekście głównym odpowiednio precyzujemy ten zapis przez wstawienie 8 na 3. mierze t. 287.

Można się też zastanawiać, czy "con o in", które w A wydaje się dopisane przed zwykłym przenośnikiem oktawowym (8va¯ ¯ ¯), nie miało być w zamyśle Chopina rozumiane jako "oktawami" w początkowej części, a "oktawę wyżej" od 3. miary t. 287. Inaczej mówiąc, byłaby to łączna instrukcja wykonania całego Tutti, a nie opis dwóch możliwości wykonania pierwszej frazy. Chopin liczyłby tu na zdroworozsądkowe podejście wykonawcy, który musiałby się domyślić, że najpierw, dokąd to możliwe, obowiązuje con 8va, a potem, od 3. miary t. 287 – in 8va. Przeciw takiemu rozumieniu tej wskazówki przemawia jednak użycie jej w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 130-148, w kontekście wykluczającym taką interpretację – cały objęty wskazówką temat jest tam bowiem zapisany pojedynczymi nutami, tak iż brak podstaw, by przydzielić con 8va do jednego fragmentu, a in 8va do innego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności A