Zagadnienia : Niedokładności A

t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Różne akcenty w A

! miniat: wycinek te 3 miary (2-4), tylko górna 5-linia.              EZnieU

Akcenty długie w Wn1 (→Wn2,Wf)

EZTU

Krótkie akcenty w WfSB

zamiast długich

Pionowe akcenty w Wa

Bez znaków w Wn3

..

Odtwarzamy notację A, w której długości akcentów regularnie maleją, co może sugerować np. zmniejszanie ich siły wraz z calando. Tego rodzaju pisownię plastyczną odnajdujemy w bardziej rozbudowanej postaci w Polonezie f WN 12, w autografie którego w t. 79 pojawia się oznaczony diminuendo postęp 6 nut opatrzonych coraz krótszymi akcentami. Przy trzech tylko akcentach nie jest jednak pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał w ten sposób zasugerować pianiście jakąś ideę wykonawczą, toteż w tekście głównym interpretujemy te znaki standardowo, jako niedokładnie zapisane akcenty długie. Tak też odtworzono je w Wn1 (→Wn2,Wf1). Krótkie akcenty w WfSB i pionowe w Wa to dowolne zmiany, a pominięcie znaków w Wn3 – błąd.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 50

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A kropka przedłużająca znajduje się tylko przy górnej nucie oktawy na 2. mierze taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono już w Wn1, tak iż wszystkie wydania mają poprawny tekst. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 54

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Notacja A

! miniat: wycinek pół taktu, tylko górna 5-linia.            TGTU bez [m.g.]

Notacja Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU

Notacja proponowana przez redakcję

TGTU

..

W tekście głównym odtwarzamy zapis A, w któ­rym punktowana ćwierćnuta b2 rozpoczynająca replikę partii fletu wpisana jest nad 2. szesnastką partii solowej. Wydaje się bowiem, że jest to sugestia dotycząca sposobu dołączenia tej repliki do partii solowej przy wykonywaniu utworu bez akompaniamentu – przesuwając moment ude­rze­nia b2 na 2. szesnastkę można bowiem całą repli­kę zagrać l.r. (w tekście głównym dodajemy wskazówkę sygnalizującą taką możliwość). Przypisanie temu szczegółowi opisanego wyżej znaczenia można wszakże zakwestionować, wskazując na nieregularne rozplanowanie nut repliki w 2. połowie taktu, gdzie umiejscowienie nut z pewnością nie odpowiada wykonaniu. Zapis 2. połowy taktu wynika jednak prawdopodobnie z niezręcznej próby uniknięcia kolizji nut z innymi elementami notacji, i chorągiewką ósemkową c2. W przypadku b2 takie wyjaśnienie nie jest natomiast przekonujące. Co więcej, mocnym argumentem za planowanym przez Chopina wykonaniem frazy fletowej lewą ręką jest pedalizacja – oznaczenie jej właśnie w tym takcie trudno wytłumaczyć inaczej niż potrzebą zatrzymania podstawy basowej bez użycia lewej ręki, która może wówczas wykonać melodię ponad figuracją pr.r.
W wydaniach rozmieszczono poszczególne nuty repliki zgodnie z wartościami rytmicznymi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tylko staccato w ApI

staccato ma leggier. w A (→WnWfSB)

! miniat: wycinek, te 3 słowa, tylko górna 5-linia.          EZTU

staccato leggiero w Wf

EZnieU2

staccato ma leggiero w Wa

..

W tekście głównym zachowujemy rozbudowaną wskazówkę wykonawczą w wersji A (→WnWfSB). W pozostałych wydaniach Chopinowski, nie do koń­ca jasny skrót leggier. zastąpiono przez leg­gie­ro, co najprawdopodobniej odpowiada znacze­niem ale nie formą określeniu przewidywanemu przez Chopina – patrz uwaga do t. 14. Przy tym w Wa zastosowano więcej skrótów, a w Wf1 (→Wf2) pominięto 'ma', zmiany te niemal na pewno są następstwem adiustacji lub niedokład­ności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 119

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Przed akordem na początku 2. połowy taktu w ApI i A znajduje się tylko jeden , przed dolną nutą (szesnastką h2). W dodatku w A znak jest wpisany niedokładnie, powyżej szesnastki, tak iż w Wn1 przypisano go do d3. W korekcie tego wydania dodano oba brakujące kasowniki Oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono od razu w Wn1, toteż wszystkie wydania mają poprawny tekst (o tym, że jako pierwszy był wydrukowany  d3 świadczy rozmieszczenie kasowników i niewielka różnica wielkości pomiędzy  d3 a dwoma pozostałymi).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Niedokładności A