mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 60

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki w ApI

Ćwierćnuta i trzydziestodwójki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

W pierwotnej wersji, zapisanej w ApI, trylowane c2 na początku taktu ma wartość jedynie szes­nas­tki i stanowi część grupy 12 nut wypełnia­jących 1. połowę taktu. W wersji ostatecznej Chopin zbalansował szybkość wykonania figuracji w pierwszej i drugiej połowie taktu (podobnie w t. 62). Widoczne w A skrobania pokazują, że zmiana została wprowadzona w trakcie dopra­co­wywania tego rękopisu.
Zapis A zawiera błąd – grupa trzydziestodwójek opatrzona jest liczbą 10 zamiast 11. Pomyłki nie sprostowano w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Zmiany linii głównej , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

8 szesnastek w ApI

9 szesnastek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Następujące cechy wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) wskazują na możliwą pomyłkę Chopina:

  • Brak oznaczenia – za pomocą cyfry, łuku lub obu – nieregularnej grupy złożonej w sumie z 9 szesnastek. Triole w podob­nym pochodzie w t. 59 zostały dokładnie oznaczone cyfrą i łukiem. Wynika stąd, że Chopin najprawdopodobniej nie miał świadomości, że zapisana grupa liczy 9, a nie 8 szesnastek.
  • Zakończenie taktu nutą c2, a nie d2, jak jest w analogicznej sytuacji w t. 59.
  • Występująca przy ścisłym wykonaniu równoczesność uderzenia g2 pr.r. z e1 l.r., co zaciera celowość zapisywania pochodu pr.r. z synkopowym przesunięciem ryt­micznym.

Za pomyłką przemawia także niewykazująca takich nieregularności wersja ApI. Gdyby Chopin świadomie ją potem zmienił, najprawdopodobniej ozna­czyłby istotę zmiany, czyli zwiększenie liczby nut.

Przedstawione spostrzeżenia nie dowodzą błędności wersji A i wydań, toteż zachowujemy ją w tekście głównym. Biorąc jednak pod uwagę powyższe zestawienie, uważamy wersję ApI za równorzędny wariant w stosunku do tekstu pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 62

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 trzydziestodwójki w ApI, prawdopodobna interpretacja kontekstowa

4 trzydziestodwójki w ApI, inna interpretacja

Triola szesnastek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Zapis ostatniej ósemki pr.r. jest w ApI trudny do odczytania, gdyż tylko c4 jako jedyna lub najwyższa nuta jest tam niewątpliwie widoczna we wszystkich uderzeniach. Prawdopodobna wydaje się także obecność b3 w ostatnim uderzeniu. W tekście podanym jako wersja #ApIuwzględniamy tylko te niewątpliwe nuty. Proponowane odczytanie alternatywne zawiera jeszcze 2 inne nuty, jest jednak w dużym stopniu hipotetyczne. Zwraca uwagę brak ostrzegawczego  przed b3, a także błędny (a może swobodny?) zapis rytmiczny ostatniej grupy jako złożonej z szesnastek, a nie trzydziestodwójek.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Wersja ApI, interpretacja kontekstowa

Wersja ostateczna w A, interpretacja kontekstowa

Wersja ostateczna w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Główna, tematyczna część kadencji kończącej Introdukcję ma w ApI postać dość wyraźnie odbiegającą od wersji ostatecznej, zarówno w szczegółach notacji, jak i w proporcjach rytmicznych pochodów tercji pr.r. i motywów tematu w l.r.:

  • Zachowany jest podział na takty.
  • W pierwszych dwóch z tych taktów większość szesnastek pr.r. powiązana jest w grupy po 6 nut (triole oznaczone są łukami i cyframi). W ostatnim, czwartym takcie grupy sześcionutowe wskazane są łukami, a triole wiązaniami.
  • Powtarzające się grupy tercji oznaczone są skrótowo znakami //.
  • Motywy tematu zbudowane są z dwukrot­nie krótszych wartości rytmicznych (z za­chowaniem szesnastki jako najkrótszej wartości). Powoduje to, że mimo skrócenia całego fragmentu o 12 triol pr.r., w partii l.r. główny motyw tematyczny występuje 3, a nie 2 razy.
  • 8. triola pr.r. ma odmienny rysunek melo­dyczny; podobnie 24 triola (odpowiednik 32. trioli wersji ostatecznej).

Jeśli chodzi o wersję ostateczną, zapis A różni się bardzo nieznacznie od wersji wydań:

  • Brak w nim łuku nad przednutkami two­rzącymi 9. arpeggio, co jest oczywistym przeoczeniem Chopina, uzupełnionym być może przez niego w Wn1.
  • Brak też "przypominających" znaków stac­cato nad 13. triolą szesnastek, która w Wn (→Wa,WfSB) przypada na początku 2. linijki tego rozszerzonego taktu. Także to uzupełnienie może pochodzić od Cho­pi­na, który w ApI dopisał kliniki nad 9. triolą, jakby przypominając na początku 2. taktu o artykulacji wskazanej na początku tego fragmentu określeniem staccato.

W obu wypadkach w tekście głównym idziemy za wersją wydań, o dużym prawdopodobieństwie autentyczności.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej , Zmiany długości fraz

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Odpowiednikiem 32. trioli wersji ostatecznej jest końcowa triola 3. taktu w ApI. Ma ona tam jednak nieco inne brzmienie – g2-b2, f2-a2, c2-g2. Patrz uwaga na początku t. 63.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej