Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 186
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Palcowanie dodane w Wn2 (→Wn3,WfSB) jest w tym miejscu zgodne z preferencjami Chopina – por. np. palcowanie powtarzanych nut wpisane w egzemplarzach lekcyjnych Walca Es op. 18, t. 21-25. Mogłoby zatem od niego pochodzić, jednak z powodów omówionych w charakterystyce Wn2 nie podajemy go w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 194-195
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Łuk pomiędzy tymi taktami został dodany w Wn1, niewykluczone, że przez Chopina. Zapis jest jednak niedokładny, gdyż wydrukowano tylko zakończenie łuku w t. 195, w nowej linii. Zdaniem redakcji, nie można też wykluczyć pomyłkowego umieszczenia tego łuku, zwłaszcza że w podobnym zwrocie w t. 178-179 nie ma w tym miejscu łuku. Z drugiej strony zdecydowana większość (8 z 11) figur, w których trzydziestodwójka po pauzie poprzedza nutę innej wysokości jest objęta dwunutowym łukiem. W dodatku 2 z 3 sytuacji, w których nie ma łuku, są problematyczne – łuk w t. 180-181 został niemal na pewno przeoczony (w analogicznych t. 192-193 odpowiedni łuk figuruje), a w t. 194 trzydziestodwójka b1 prowadzi w melodii do c2, ale b1 jest powtórzone w niższym głosie. Biorąc pod uwagę tę statystykę i możliwość korekty Chopina, w tekście głównym uwzględniamy omawiany łuk. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||
t. 208-211
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Dodanie znaków w partii l.r. wydaje się uzasadnione i jako takie mogło wyjść od Chopina. Zdaniem redakcji, nie dotyczy to jednak zastąpienia wpisanych w A kropek przez kliniki – albo dopisane w egzemplarzu korektowym (być może przez Chopina) znaki zostały błędnie odczytane, albo dopisujący je (być może Chopin) użył kliników, by dostosować się do już wydrukowanych kliników. W tekście głównym uwzględniamy zatem dodane znaki, zachowując wszakże ich zróżnicowanie wzorowane na autentycznych oznaczeniach partii pr.r. i w pewnym sensie potwierdzone kropkami l.r. w A w t. 208. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki |
||||||||
t. 240
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Zmiana umiejscowienia wskazówki marcato, wprowadzona w Wn1 i pozostałych wydaniach, nie wydaje się być przypadkowa, jej autentyczność nie jest jednak pewna. W tekście głównym podajemy więc wersję A, traktując zapis Wn (→Wf,Wa,WfSB) jako równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 256
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W całym pasażu Chopin nie postawił żadnych znaków chromatycznych oprócz kasowników przed 1. i 3. nutą (e i a). O ile konieczność podwyższenia kolejnych as na a nie ulega kwestii, o tyle użycie es1, es2 i es3 byłoby z harmonicznego i pianistycznego punktu widzenia możliwe. Większość argumentów przemawia jednak za użyciem e1, e2 i e3:
Jeśli chodzi o brakujące kasowniki przed a1 i a2, to w Wn1 (→Wf1,Wn2→WfSB) dodano tylko ten przed a2, co uzupełniono w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »