Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 20

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

c w A, Wf i Wn2 (→Wn3,WfSB)

! miniat: wycinek, 3 nuty, tylko dolna 5-linia.             TGTU = półnuta c na początku taktu

es w Wn1 (→Wa)

zamiast c

..

Wersja Wn1 (→Wa) to z pewnością błąd tercjowy, poprawiony w Wn2 (→Wn3,WfSB) i – zapewne przez Chopina – w Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 20

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Klinik w A (→Wn1Wf,Wa,Wn2WfSB)

Kropka staccato w Wn3

..

Zmiana autentycznego klinika na kropkę to dowolność (lub pomyłka) sztycharza Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 25-28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 różne łuki w ApI

4 dłuższe i 3 krótsze łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 26-27 do sf.            t. 25-6 TGTU, 27-8 – końcówki nieco w lewo, pod 3. przednutkę (zrobony EZnieU pierwszy 27)

7 dłuższych łuków w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

6 krótszych łuków w Wn1 (→Wn2)

bez drugiego 26, reszta jak ten EZnieU

7 krótszych łuków w Wf, Wa i Wn3

wszystkie jak ten EZnieU

..

Łuczki pod grupami przednutek mają w A różny zasięg, są to jednak z pewnością przypadkowe niedokładności, powiększające się w miarę powtarzania podobnych znaków. Pierwsze 4 łuki świadczą, że Chopin miał niemal na pewno na myśli łuki dochodzące do odpowiednich nut głównych i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym.
W wydaniach łukami objęto tylko przednutki, a ponadto w Wn1 (→Wn2) przeoczono drugi łuk w t. 26 (uzupełniony w pozostałych wydaniach).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 26

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g3 w ApI, A i Wf1

! miniat: wycinek, ten takt, bez pustej końcówki, tylko górna 5-linia.                        TGTU = g3

f3 w Wn (→Wa,WfSB)

..

Nuta ta była w Wn1 korygowana w druku, co pokazują widoczne – zwłaszcza w Wn2 – ślady usuwania główki nuty g3. Nie ma wszakże pew­ności, czy poprawki dokonano na polecenie Cho­pina – mógł to też zrobić adiustator, uważając zapis A za pomyłkę. Możliwe też, że wydrukowa­ne początkowo g3 nie miało linii dodanej (takie błędy zdarzały się niejednokrotnie), a adiustator, nie sprawdziwszy podkładu, uznał główkę nuty za umieszczoną za wysoko. Autentyczność wersji z f3 jest więc niepewna, a ponadto przywrócenie – niewątpliwie przez Chopina – g3 w Wf1 dowo­dzi, że kompozytor, nawet jeśli przejściowo skło­nił się w stronę f3, to ostatecznie powrócił do g3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 27

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed ostatnią drobną szesnastką w każdej z grup przednutek. Tę oczywistą niedokładność skorygowano już w Wn1 i wszystkich dalszych wydaniach. Notacja ApI jest dokładniejsza – brakuje tylko  przywracającego es2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A