mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek

t. 337

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez wskazówki w ApI i Wf

Wskazówka instrumentacji w A (→Wn→Wa,WfSB)

Wskazówka instrumentacji w A (→Wn→Wa,WfSB)

Wskazówka instrumentacji według A (→Wn→Wa,WfSB)
..

Wskazówkę dotyczącą instrumentacji podajemy w tekście głównym pełnym słowem, jak jest w A. W Wn (→Wa,WfSB) zastosowano skrót Fl., czego nie traktujemy jako niezależny wariant. Brak wskazówki w Wf można by złożyć na karb zmian wprowadzonych w podkładzie do tego wydania – patrz sąsiednia uwaga. Mniej prawdopodobne wydaje się, by Chopin celowo pominął tę informację – chociaż dolny głos oktaw pr.r. w wersji Wf nie odpowiada żadnej partii instrumentalnej orkiestry, górny głos pozostaje odpowiednikiem partii fletów. Można nawet uważać, że ponieważ w tej wersji właśnie głos fletowy został wzmocniony kosztem innych instrumentów nieuwzględnionych w wyciągu, wskazówka jest tym bardziej uzasadniona.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 342

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w ApI

Łuk w A (→Wn→Wf,Wa)

EZnieU2
..

Łuk w A (→Wn→Wf,Wa) to zdaniem redakcji pozostawiony przez nieuwagę element wcześniejszej redakcji tego miejsca lub zwykła pomyłka. Przemawia za tym:

  • problematyczny sens tego łuku, umieszczonego pod kropkami staccato – Chopin wielokrotnie używał kropek pod łukiem dla oznaczenia miękko oddzielonej artykulacji portato, np. w t. 16, 32, pod koniec t. 62 i 63 czy w t. 259, 264 i 268, jednak znajdują się one zawsze między nutami a łukiem. Notacja użyta tutaj wskazuje raczej na chęć zastąpienia łuku kropkami;
  • jednostkowy charakter tego łuku – w żadnym z 3 podobnych miejsc (t. 346, 356 i 360) łuku nie ma;
  • brak łuku w ApI, mimo że w tym czterotakcie Chopin wpisał sporo różnych oznaczeń wykonawczych, w tym kilka w tym takcie (łuk pr.r., staccato l.r., widełki dynamiczne).

Z tych względów w tekście głównym pomijamy ten łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 370

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ges2 w A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

EZTU = bemol i ges2 na 1. szesnastce taktu ale bez kaso g2 na 12. szesnastce 

g2 w ApI, Wf i Wa3

EZTU = ges2 z bemolem na 1. szesnastce + kaso g2 na 12. 16ce
..

Występująca w A i większości wydań wersja z ges2 jako 12. szesnastką jest z pewnością błędna – Chopin zapomniał odwołać  postawiony przed ges2, 1. nutą taktu. Dowodzi tego:

  • g2 występujące w ApI; nie ma tam wprawdzie , ale nie jest on potrzebny, gdyż 1. szesnastka taktu jest zapisana jako fis2, a nie ges2;
  • kasownik dodany przed tą nutą w Wf, prawdopodobnie przez Chopina;
  • g1 dwukrotnie pojawiające się na 2. mierze taktu w l.r. – gdyby Chopin mimo to chciał mieć ges2 w pr.r., z pewnością nie omieszkałby tego wyraźnie zaznaczyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf