mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 25

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Krótkie akcenty w A (prawdopodobna interpretacja→Wn)

! miniat: wycinek Wn1, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = 2 krótkie akcenty 

Akcenty długie w A, możliwa interpretacja

! miniat: wycinek A.                     2 długie zamiast krótkich

Bez znaków w Wf

Pionowe akcenty w Wa
..

Akcenty w A są krótsze od tych nad nutami basowymi w tym takcie, ale różnica jest na tyle mała, że nie jest pewne, jakie znaki Chopin chciał tu widzieć.
Brak znaków w obu Wf jest albo przeoczeniem, albo adiustacją – ta druga możliwość wydaje się prawdopodobna zwłaszcza w przypadku WfSB, które było oparte na Wn2 i to w ostatnim okresie jego obecności na rynku, gdy zużycie płyt musiało być już co najmniej takie jak w egzemplarzu prezentowanym w naszym systemie. Widząc bardzo wyraźne zarysy usuwanych elementów, uznano być może, że akcenty nad d1 to ślady pierwotnych, błędnie umieszczonych znaków, a obowiązują jedynie akcenty na nutach basowych. W każdym razie, ewentualna Chopinowska korekta Wf1 wydaje się mniej prawdopodobna niż jedna z powyższych możliwości.
Zmiana kroju akcentów nad d1 na pionowe to charakterystyczna dowolność Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 25-27

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcenty długie w A (→Wn→Wf)

! miniat: wycinek t. 25, tylko dolna 5-linia.                TGTU = 5 długich

Pionowe akcenty w Wa

5 zamiast długich
..

Pięć akcentów nad kolejnymi podstawami basowymi ma w A różną, malejącą długość, jednak widać, że jest to niedokładność zapisu, gdyż tylko ostatni z nich można by w innym kontekście uznać za krótki. W Wn1 (→Wn2,Wf) akcenty również nie są jednakowe, ale i tu jest to zapewne spowodowane czynnikami natury graficznej – najkrótszy znak, nad es, jest wciśnięty pomiędzy nuty górnego głosu i nie mógł być dłuższy. Długie są także akcenty w Wn3, a i te w WfSB można za takie uznać. Natomiast w Wa zastąpiono akcenty poziome pionowymi, co jest częstą dowolnością wydawnictw Wessla, podobnej zmiany dokonano np. w całej tej linijce, jeszcze w t. 25 (patrz sąsiednia uwaga) i 27.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 30-32

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI i A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A, obie pięciolinie.                 TGTU cała linijka = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów

Różne rytmy w Wf

jak przedtem EZnieU, oprócz 2. połowy 30 i 1. połowy 32, gdzie TGTU

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wa1

jak przedtem (poprzednia strona) EZnieU cała linijka

Zapis z pauzami w Wa2 (→Wa3)

EZnieU prócz 30/2, 32/2; prawie cała linijka pauz nad półnutami (bez 30/1).                bez kropki po ćwierćnucie 32/2.
..

Tak jak poprzednio, w Wf, a zwłaszcza w Wa1 zniekształcono zapis akompaniamentu przez umiejscowienie niektórych (Wf) lub wszystkich (Wa1) ćwierćnut z kropką tuż obok półnut, co sugeruje ich równoczesne wykonanie. W Wa2 (→Wa3) częściowo poprawiono mylący zapis Wa1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 –  des2 i  e2 w pr.r. oraz  e1 i  des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że  przed e3 i  przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2→Wn3). W Wa dodano jeszcze  des2 przed 6. szesnastką t. 39.
W WfSB powtórzono znaki Wn1, z tym że przed 6. szesnastką t. 39 umieszczono  zamiast , co dało błędne es1, a przed 8. szesnastką tego taktu dodano  des2, co nie ma sensu – znak, jeśli już uzna się go za potrzebny, powinien się znaleźć przed 6. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 40-41

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w A (→Wn→Wf), interpretacja kontekstowa

    w Wa

! miniat: wycinek kombinowany Wa1, zakres jak przedtem.             EZnieU1 oba znaki
..

Oprócz znaku  na końcu t. 39 A (→Wn→Wf,Wa) ma jeszcze taki sam znak przed 1. akordem t. 41. Dokładniejsza analiza A ujawnia, że w połowie t. 40 znajdowały się początkowo znaki , ostatecznie wyskrobane i zapewne zastąpione pierwszym ze znaków . Wydaje się więc, że Chopin wpisał początkowo dwa pedały w t. 39-40, jeden od 2. miary t. 39 do połowy t. 40 i drugi obejmujący 2. połowę t. 41 (do zachowanego znaku ), po czym skrócił pierwszy pedał i usunął drugi, pozostawiając przez nieuwagę gwiazdkę na początku t. 41. W Wa dodano rzekomo przeoczony znak , nie biorąc jednak pod uwagę zmiany akordu w połowie taktu; pedalizacja ta nie może pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A