Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 25

Krótkie akcenty w A (prawdopodobna interpretacja→Wn)

! miniat: wycinek Wn1, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = 2 krótkie akcenty 

Akcenty długie w A, możliwa interpretacja

! miniat: wycinek A.                     2 długie zamiast krótkich

Bez znaków w Wf

Pionowe akcenty w Wa

Akcenty w A są krótsze od tych nad nutami basowymi w tym takcie, ale różnica jest na tyle mała, że nie jest pewne, jakie znaki Chopin chciał tu widzieć.
Brak znaków w obu Wf jest albo przeoczeniem, albo adiustacją – ta druga możliwość wydaje się prawdopodobna zwłaszcza w przypadku WfSB, które było oparte na Wn2 i to w ostatnim okresie jego obecności na rynku, gdy zużycie płyt musiało być już co najmniej takie jak w egzemplarzu prezentowanym w naszym systemie. Widząc bardzo wyraźne zarysy usuwanych elementów, uznano być może, że akcenty nad d1 to ślady pierwotnych, błędnie umieszczonych znaków, a obowiązują jedynie akcenty na nutach basowych. W każdym razie, ewentualna Chopinowska korekta Wf1 wydaje się mniej prawdopodobna niż jedna z powyższych możliwości.
Zmiana kroju akcentów nad d1 na pionowe to charakterystyczna dowolność Wa.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.