Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 337
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wskazówkę dotyczącą instrumentacji podajemy w tekście głównym pełnym słowem, jak jest w A. W Wn (→Wa,WfSB) zastosowano skrót Fl., czego nie traktujemy jako niezależny wariant. Brak wskazówki w Wf można by złożyć na karb zmian wprowadzonych w podkładzie do tego wydania – patrz sąsiednia uwaga. Mniej prawdopodobne wydaje się, by Chopin celowo pominął tę informację – chociaż dolny głos oktaw pr.r. w wersji Wf nie odpowiada żadnej partii instrumentalnej orkiestry, górny głos pozostaje odpowiednikiem partii fletów. Można nawet uważać, że ponieważ w tej wersji właśnie głos fletowy został wzmocniony kosztem innych instrumentów nieuwzględnionych w wyciągu, wskazówka jest tym bardziej uzasadniona. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 338
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podział na głosy partii l.r. jest w A nieregularny i miejscami trudny do zrealizowania w druku. Wydaje się to być rezultatem wprowadzania nie do końca przemyślanych zmian w notacji pierwszych dwóch ósemek – Chopin przypuszczalnie wyszedł od zapisu jednogłosowego , z którego na 1. mierze wydzielił następnie dwa górne głosy. Prostszą notację Wn (→Wf,Wa) trzeba w tej sytuacji uznać za ulepszenie, mimo że nie ma pewności, czy pochodzi ona od Chopina. W każdym razie kompozytor nie zakwestionował jej, korygując w Wf ostatnią ósemkę – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wn |
|||||
t. 339
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A i większości wydań nie ma przywracającego es2. Oczywistego w tym kontekście harmonicznym błędu Chopina (typowego dla niego) dowodzi w partii fortepianu ApI i partia orkiestry – odpowiedni znak znajduje się w partii 1. klarnetu. Bemol dodano tylko w Wn3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A |
|||||
t. 339-340
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy znaki ostrzegawcze – przed es1 w t. 339 i es2 w t. 340 oraz przed g2 w t. 339. Znaki takie dodawano również w pierwszych wydaniach: kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje WfSB |
|||||
t. 339
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Trudno stwierdzić, jak doszło do pominięcia znaku w wydaniach. Przeoczenie sztycharza byłoby najprawdopodobniejszym wyjaśnieniem – znak w A jest mały i wciśnięty pomiędzy wiązanie a wskazówkę Clarin[etto] – gdyby nie to, że ozdobnika tego nie ma w żadnym źródle partii orkiestry, ani w ApI, ani w Wnork (→Wfork). W tekście głównym podajemy wersję opublikowaną, ponieważ:
Niewątpliwie autentyczną wersję z ozdobnikiem można traktować jako równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |