Zagadnienia : Niedokładności Wa
|
t. 59
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wn→Wf1→Wf2), w której łuk rozpoczyna się od przetrzymanej trzydziestodwójki d4. Chopin przez całe życie niejednokrotnie stosował tego typu zapis łuków. Równoważna pisownia Wa i WfSB odzwierciedla przypuszczalnie indywidualne preferencje sztycharzy tych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
|||||||||
|
t. 63
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Akcent długi dodany w Wn1 można by uważać za adiustację lub nawet korektę Chopina, gdyby nie pojawiające się w tym samym miejscu kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
|
t. 135-136
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Łuk l.r. jest w Wa źle odbity, tak iż urywa się pod ostatnią trzydziestodwójką t. 135. Kształt łuku wyraźnie pokazuje, że skrócenie łuku nie było ani zamierzone, ani pomyłkowe – miał on kończyć się nad klinikiem pod 1. trzydziestodwójką t. 136, lecz z powodu usterki drukarskiej widoczna jest tylko jego lewa połowa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wa |
|||||||||
|
t. 265
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Widełki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku |
|||||||||
|
t. 287
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Kreseczki, wyznaczające zakres obowiązywania wskazówki z t. 282-283, biegną we wszystkich źródłach nieprzerwanie do końca Tutti w t. 290. Nie licząc Wf1 (→Wf2), które mają zwykły przenośnik oktawowy, nakazujący wykonanie oktawę wyżej, zapis ten wydaje się uproszczony, gdyż pojawiająca się na 3. mierze t. 287 faktura akordowa uniemożliwia wykonanie z dodanymi oktawami (con 8va). W transkrypcjach merytorycznych (wersje "redakcja") i w tekście głównym odpowiednio precyzujemy ten zapis przez wstawienie 8 na 3. mierze t. 287. Można się też zastanawiać, czy "con o in", które w A wydaje się dopisane przed zwykłym przenośnikiem oktawowym (8va¯ ¯ ¯), nie miało być w zamyśle Chopina rozumiane jako "oktawami" w początkowej części, a "oktawę wyżej" od 3. miary t. 287. Inaczej mówiąc, byłaby to łączna instrukcja wykonania całego Tutti, a nie opis dwóch możliwości wykonania pierwszej frazy. Chopin liczyłby tu na zdroworozsądkowe podejście wykonawcy, który musiałby się domyślić, że najpierw, dokąd to możliwe, obowiązuje con 8va, a potem, od 3. miary t. 287 – in 8va. Przeciw takiemu rozumieniu tej wskazówki przemawia jednak użycie jej w Fantazji na tematy polskie op. 13, t. 130-148, w kontekście wykluczającym taką interpretację – cały objęty wskazówką temat jest tam bowiem zapisany pojedynczymi nutami, tak iż brak podstaw, by przydzielić con 8va do jednego fragmentu, a in 8va do innego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
. Opatrzony tą wskazówką dynamiczną akord stanowi zakończenie długiego, trwającego od początku tego rozszerzonego taktu diminuenda, tak iż zaakcentowanie go byłoby sprzeczne z wyraźnie przez Chopina wskazaną ideą całkowitego wyciszenia i uspokojenia muzyki. Redakcja uważa za prawdopodobne, że doszło tu do pomyłki "symetrycznego odbicia" – akcent, który miał być umieszczony pod laseczką ćwierćnuty es1 po półnutowym akordzie, wydrukowano nad laseczką kwinty F-c przed tym akordem. Biorąc to pod uwagę, akcentu tego w tekście głównym nie podajemy.
w 
w