Zagadnienia : Niedokładności Wf
t. 30-32
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak poprzednio, w Wf, a zwłaszcza w Wa1 zniekształcono zapis akompaniamentu przez umiejscowienie niektórych (Wf) lub wszystkich (Wa1) ćwierćnut z kropką tuż obok półnut, co sugeruje ich równoczesne wykonanie. W Wa2 (→Wa3) częściowo poprawiono mylący zapis Wa1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||||||||||
t. 47-48
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A nie jest oczywiste, jakie akcenty – krótkie czy długie – Chopin miał na myśli na 2. mierze tych taktów. Przyjmujemy, że tylko wyraźnie większy znak w t. 48 jest akcentem długim. Tak też to odtworzono w Wn1 (→Wn2), natomiast w Wf różnica między znakami wydaje się zbyt mała, by uznać ją za znaczącą. Jednakowe znaki wprowadzono w Wa (krótkie) i Wn3 (długie). Brak akcentu w t. 47 to niewątpliwy błąd sztycharza WfSB. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy WfSB |
|||||||||||||||||
t. 49
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Skrócenie akcentu długiego to częsta niedokładność Chopinowskich pierwszych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności WfSB |
|||||||||||||||||
t. 50
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Odtwarzamy notację A, w której długości akcentów regularnie maleją, co może sugerować np. zmniejszanie ich siły wraz z calando. Tego rodzaju pisownię plastyczną odnajdujemy w bardziej rozbudowanej postaci w Polonezie f WN 12, w autografie którego w t. 79 pojawia się oznaczony diminuendo postęp 6 nut opatrzonych coraz krótszymi akcentami. Przy trzech tylko akcentach nie jest jednak pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał w ten sposób zasugerować pianiście jakąś ideę wykonawczą, toteż w tekście głównym interpretujemy te znaki standardowo, jako niedokładnie zapisane akcenty długie. Tak też odtworzono je w Wn1 (→Wn2,Wf1). Krótkie akcenty w WfSB i pionowe w Wa to dowolne zmiany, a pominięcie znaków w Wn3 – błąd. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności A |
|||||||||||||||||
t. 59
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wn→Wf1→Wf2), w której łuk rozpoczyna się od przetrzymanej trzydziestodwójki d4. Chopin przez całe życie niejednokrotnie stosował tego typu zapis łuków. Równoważna pisownia Wa i WfSB odzwierciedla przypuszczalnie indywidualne preferencje sztycharzy tych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |