mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kropki staccato w A

! miniat: wycinek, jak w sąsiedniej adnotacji (o h2).                  EZTU = 5 kropek

Kliniki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieTU = 5 kliników
..

Tak jak w t. 10, zmiana w Wn (→Wf,Wa) kropek na kliniki nie wydaje się być inspirowana przez Chopina, mógł on ją jednak zaakceptować – por. uwagę o łukach na początku tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

EZTU = długie widły na dwóch linijkach

 cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU
..

Skrócenie widełek  w wydaniach to zapewne dowolność sztycharza, który widząc cresc. wewnątrz znaku, uznał dublowanie bliskoznacznych wskazówek za komplikację zapisu niekonieczną, a kłopotliwą w realizacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 16-17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Dłuższy łuk w A

! miniat: wycinek o zakresie łuku A, tylko górna 5-linia.          EZTU

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Bez łuku w WfSB
..

Oba łuki źródłowe mają sens muzyczny, tak iż trudno ocenić, czy różnica ma charakter niedokładności, czy korekty lub adiustacji. Zdaniem redakcji, ponieważ różnica tylko w minimalnym stopniu może wpłynąć na wykonanie, trudno przypuścić, by Chopin chciał korygować akurat ten szczegół. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy zapis A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do t. 18 w A

! miniat: wycinek , ten łuk, tylko górna 5-linia

Łuk do c2 w Wn (→Wf,Wa)
..

W tym wypadku jest niemal pewne, że skrócenie łuku w wydaniach to efekt rutynowego podejścia sztycharza Wn, który dopasował łuk do połówki taktu, unikając przy okazji sztychowania jego końcówki w nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 18-29

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI i A (→Wn)

! miniat: wycinek A , obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów na całej stronie

Różne rytmy w Wf

EZnieU (zrobione tylko 18-19), oprócz 19, 23 i 2. połowy 28, gdzie TGTU

Ćwierćnuty na ogół po półnutach w WfSB

! miniat: wycinek, 2. poł. t. 18 i pół 19, obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów oprócz d-f w t. 26, gdzie zbitka jak EZnieU

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wa1

EZnieU cała strona (zrobione 18-19)

Zapis z pauzami w Wa2 (→Wa3)

EZnieU prócz 19, 20, 23, 27/2, 28; cała strona pauz nad półnutami.                bez kropek po ćwierćnutach 19-20, 23, 28.
..

Tak jak to opisano w uwadze do t. 16-17, zapis legata harmonicznego w partii l.r. spowodował niezrozumienie rytmu przez sztycharza Wn1, tak iż dopiero po korektach w druku notacja stała się mniej więcej zgodna z A. Mimo iż na ogół ćwierćnuty z kropką są odseparowane od półnut, tam gdzie w pr.r. nie ma drobniejszych wartości rytmicznych, odstępy są bardzo małe, a w 2. połowie t. 18 nuty niemal się stykają. Spowo­do­wało to wyraźnie błędne zapisy Wf i Wa1:

  • w Wf niewątpliwie poprawny zapis występuje tylko w t. 19 i 23 oraz w 2. połowie t. 28;
  • w WfSB tylko 1. połowa t. 26 stanowi wyjątek w na ogół poprawnym zapisie;
  • w Wa1 błędne zbitki półnut z punktowanymi ćwierćnutami wprowadzono we wszystkich taktach;
  • w Wa2 (→Wa3) dodano pauzę ósemkową nad półnutą rozpoczynającą każde pół taktu. Ponadto w kilku miejscach przesunięto punktowane ćwierćnuty, tak by było jasne, że należy je uderzyć na 2. lub 6. ósemce taktu. Przesunięcia te zrobiono niedokładnie – z pominięciem kropek przedłużających niektóre ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf