mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 335

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w całych Wariacjach, Chopin, pisząc A, traktował przygodne znaki chromatyczne prawie tak, jak przykluczowe – uważał je za obowiązujące we wszystkich oktawach na danej pięciolinii i w danym kluczu. W partii pr.r. ostatnim wpisanym znakiem jest więc  dis1, a w partii l.r. brakuje krzyżyków Dis, fis i wszystkich od dis2 począwszy. Wszystkie potrzebne znaki – przy uwzględnieniu ich działania także na położone na tej samej wysokości nuty pod przenośnikiem oktawowym – dodano już w Wn (→Wf,Wa, w tym ostatnim dodano także znaki nutom pod przenośnikiem).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 363-366

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak poprzednio (t. 349-352) Chopin w A pisze znaki chromatyczne tylko przy górnych nutach oktaw (w prawej i lewej ręce). Znaki te uważa następnie za obowiązujące przez cały takt we wszystkich oktawach danej pięciolinii. Wszystkie pominięte znaki – 27 bemoli des i ges oraz 2 kasowniki e – dodano już w Wn1 i powtórzono w pozostałych wydaniach.
W tekście głównym pomijamy niepotrzebnie powtórzony przez Chopina  przed szesnastką des3 w t. 363. Nie uwzględniamy też  przed następną szesnastką, des2, dodanego w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A

t. 367

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

pédale de la basse w ApI

 po 1. ósemce w A, odczyt dosłowny

EZnieU

 pod 2. ósemką w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU1

 pod 1. ósemką proponowany przez redakcję
..

Umiejscowienie znaku  w A nie pozwala na jednoznaczne odtworzenie intencji Chopina. Statystycznie, Chopin częściej pisał znak  – zwłaszcza w przypadku nisko położonych nut basowych – przed nutą, której miał dotyczyć, niż po niej, ale obie sytuacje występują w jego autografach. Dlatego uważamy, że w tym przypadku decydujący jest kontekst pianistyczny – basowe nuty pedałowe należą do ulubionych chwytów harmonicznych Chopina, tak iż zatrzymanie pedałem zdwojonej oktawy F1-F wydaje się znacznie prawdopodobniejsze od rozwiązania przyjętego w wydaniach. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w zapisie ApI – określenie "pedał basu" wpisane pod figuracją szesnastek odnosi się niewątpliwie do wybrzmienia początkowej oktawy, które w partii orkiestry jest podtrzymane nutą f, graną w t. 367-368 przez fagot, a w t. 369-370 przez róg.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A