Wn1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 335

Tak jak w całych Wariacjach, Chopin, pisząc A, traktował przygodne znaki chromatyczne prawie tak, jak przykluczowe – uważał je za obowiązujące we wszystkich oktawach na danej pięciolinii i w danym kluczu. W partii pr.r. ostatnim wpisanym znakiem jest więc  dis1, a w partii l.r. brakuje krzyżyków Disfis i wszystkich od dis2 począwszy. Wszystkie potrzebne znaki – przy uwzględnieniu ich działania także na położone na tej samej wysokości nuty pod przenośnikiem oktawowym – dodano już w Wn (→Wf,Wa, w tym ostatnim dodano także znaki nutom pod przenośnikiem).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.