Autentyczna notacja chromatyczna opadającej części biegnika w niewielkim tylko stopniu uwzględnia oddziaływanie uprzednio wpisanych znaków:
- W kilku miejscach Chopin wybiera warianty enharmoniczne wymagające większej niż to konieczne liczby znaków chromatycznych – cis4 jako 15. nuta, b3 (18.), gis3 (25.), fis3 (29.), e3 (33.), cis3 (39.), h2 (43.). Ponieważ w tego rodzaju postępie chromatycznym enharmoniczne warianty pisowni nie wpływają praktycznie na zrozumienie muzyki, wyjątkowo zmieniamy tę ortografię w tekście głównym, aby uniknąć jego nadmiernego zagęszczenia. Pozwala to zredukować liczbę znaków na 2., 3. i 4. mierze taktu o 8 (w zapisie autentycznym liczymy także 3 znaki przeoczone przez Chopina – patrz niżej).
- Przy założeniu – raczej niepodważalnym – regularnej struktury figuracji Chopin w trzech miejscach pominął
odwołujący alterację z wcześniejszej części taktu – brak przywrócenia c4 (14. nuta), a3 (20. nuta) i f3 (31. nuta). - Niepotrzebnie powtórzony został
przed gis3 (22. nuta).
Notację tę powtórzono bez zmian w większości wydań. Jedynie w WfSB dodano przywracający c4 (14. nuta).
Możliwość wyboru między ortografią źródeł (uzupełnioną) a proponowaną przez nas uwzględniona jest w uwadze przedstawiającej zapisaną w ApI wcześniejszą wersję figuracji pr.r.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa, Adiustacje WfSB
notacja: Wysokość
