op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
Każda z czterech podobnych figur trzydziestodwójkowych jest w ApI objęta parą łuków, zgodnie z podziałem rytmicznym na 2 grupy o długości ósemki każda. Zwraca uwagę, że Chopin opatrzył 4 trzydziestodwójki kończące każdą z tych figur cyfrą 4 i łukiem, tak jakby uważał je za grupy nieregularne. Łuki A mają już wyraźnie charakter motywiczno-artykulacyjny. Łukowanie jest tu ściśle powiązane z ukształtowaniem rytmicznym, toteż uwzględniamy je w uwagach poświęconych różnicom rytmicznym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
notacja: Łuki
